Lazar Berman, al op 4-jarige leeftijd een wonderkind en leerling van het Conservatorium van Moskou, werd in 1956 laureaat van de Koningin Elisabethwedstrijd en het Franz Liszt concours. Gedurende bijna 20 jaar kreeg hij geen toelating om buiten de toenmalige Sovjet-Unie op te treden. Pas in 1976 werd hij 'herontdekt', en dat in de Verenigde Staten tijdens een onvergetelijk concert in de Verenigde Naties waar hij optrad met Antal Dorati en het National Symphony Orchestra. Dat was het startsein van een wereldcarrière met optredens met de grootste orkesten onder leiding van Abbado, Karajan, Bernstein, Leinsdorf en anderen, met wie hij ook tal van opnames gemaakt heeft. Als professor in Imola werd hij regelmatig gevraagd om in de jury te zetelen van internationale pianowedstrijden. In 1995 was hij juryvoorzitter van de Long-Thibaudwedstrijd.