Malcolm Frager was een jongere tijdgenoot van Leon Fleisher, John Browning en Van Cliburn. Net als zij won hij meerdere prijzen, te beginnen bij de Michaels Memorial Award in Chicago, gevolgd door de Leventritt Prijs in 1959 en een jaar later de Koningin Elisabethwedstrijd.

Op de leeftijd van 14 vatte hij een zesjarige studie aan in New York bij Carl Friedberg, een leerling van Clara Schumann. Daarna behaalde hij in 1957 een diploma in Russische studies aan de Columbia University. De Leventritt Award opende zowel in de Verenigde Staten als in het buitenland deuren; hij maakte zijn eerste tournee in 1959. In 1963 speelde hij niet alleen in Midden-en Zuid-Amerika, maar ook voor de eerste keer in de Sovjet-Unie. In 1969 voegde hij het Verre Oosten en Australië toe aan het lijstje.

Malcolm Frager specialiseerde zich in Haydn, Mozart, Beethoven, Schubert, Chopin en Schumann en onder de twintigste-eeuwse componisten Prokofiev en Bartók in het bijzonder. Hij bracht veel tijd door met het zoeken naar originele versies van werken en groef zo Tchaikovsky's Concerto N. 1 op en Schumanns Fantasie in a mineur, dat later de eerste beweging werd van zijn enige pianoconcerto. Hij raakte geïnteresseerd in de achttiende-eeuwse fortepiano, waarop hij speelde en werken van Haydn en Mozart opnam, en schreef wetenschappelijke artikelen in zijn vrije tijd.