Na zijn studies cello en gitaar volgde Michel Petrossion compositie, schriftuur, analyse en orkestratie bij Isabelle Duha en Alain Louvier. Hij ging studeren aan het Conservatorium van Parijs in de klas compositie bij Guy Reibel. Hij volgde er ook lessen analyse, orkestratie, Indiase muziek en etnomusicologie. In 2001 voltooide hij zijn studies met een Diploma Hoger Onderwijs voor compositie.

Om de hedendaagse muziek meer bekendheid te verlenen, stichtte hij in 1998 samen met componist Jérôme Combier het ensemble Cairn, dat bestaat uit studenten van het Conservatorium. Nog tijdens zijn eerste jaar in Parijs kreeg hij aanvragen en opdrachten : een werk voor piano door het Musée de l’Armée (gecreëerd in het Hôtel des Invalides), een uitnodiging voor het Göteborg Art Sounds Festival (een werk in opdracht van en gecreëerd door het KammerensembleN), een residentie bij het CNR in Limoges, enz.

Hij schreef ook de muziek voor een experimentele film, die te zien was in de Cité de la Musique, op televisie en op festivals in Praag en Londen. Via een compositiewedstrijd werd hij geselecteerd voor een dubbele residentie in Canada, bij het Nouvel Ensemble Moderne en bij de Fondation Royaumont met het ensemble l’Instant Donné. Van de Académie des Beaux-Arts de l’Institut de France ontving hij de Prix Veuve Buchère. De meeste van zijn werken werden uitgezonden op France Musique en France Culture.

Na dit parcours begon hij zich te interesseren in de oude beschavingen en de filologie. Hij wijdde zich aan de grondige studie van verschillende talen zoals het Hebreeuws, het Grieks, het Oegaritisch, het Aramees, het Babylonisch, het Oudslavisch en het Armeens, aan de École des langues et des civilisations de l’Orient ancien, evenals aan de Sorbonne, waar hij een master behaalde. Hij verbleef een jaar aan de École biblique et archéologique française van Jeruzalem, waar veldonderzoek zijn belangstelling wekte voor het Oude Nabije Oosten. Men heeft hem trouwens gevraagd om in 2014 een cursus over dit onderwerp te geven in Jeruzalem.

Momenteel werkt hij aan een operaproject, samen met de Amerikaanse librettiste en schrijfster Leslie Dunton-Downer. Met het oog op deze samenwerking begint Michel Petrossian vanuit zijn dubbele competentie - als musicus en filoloog - aan een synthese, om te komen tot een nieuwe vocale schriftuur.