De Letse violist Philippe Hirshhorn (1946-1996) begon muziek te studeren bij Waldemar Sturestep aan het conservatorium van zijn geboortestad Riga en vervolmaakte zich vervolgens bij Michael Waiman aan het conservatorium van het toenmalige Leningrad (St-Petersburg). In 1965 won hij de Tweede Prijs van de Paganiniwedstrijd en in 1967, op 21-jarige leeftijd, kaapte hij de Eerste Prijs weg op de Koningin Elisabethwedstrijd. Daarna begon hij op te treden met de meest befaamde orkesten, waaronder de Berliner Philharmoniker, het London Symphony Orchestra, het Royal Philharmonic Orchestra en de Wiener Symphoniker, onder de leiding van dirigenten als H. von Karajan, Sir C. Davis, G. Tozhdestvensky en Y. Temirkanov. Hij werd uitgenodigd op de festivals van Luzern, Lockenhaus, Granada, Brescia-Bergamo, Berlijn en Schleswig-Holstein en trad op met artiesten als M. Argerich, G. Kremer, L. Leonskaya, M. Maisky en G. Opitz. Philippe Hirshhorn maakte van België zijn nieuwe thuisland in 1973 en gaf les aan de conservatoria van Brussel en Utrecht.