De bekende solist Tanguy de Williencourt wordt als veelzijdig musicus graag gevraagd voor kamermuziek. Als houder van 4 Masters aan het Nationaal Conservatorium van Parijs, in de klas van Roger Muraro, Claire Desert en Jean-Frédéric Neuburger, kreeg hij ook onderscheidingen van de stichtingen Blüthner en Banque Populaire. De waardevolle raadgevingen van Maria João Pires, Christoph Eschenbach, Stephen Kovacevich en Paul Badura-Skoda waren ook bepalend voor zijn pianospel.

In 2016 ontving Tanguy de Williencourt zowel de Prijs van de Jury als de Publieksprijs van de Société des Arts in Genève. Hij werd “Révélation classique” van de ADAMI, laureaat van de Génération SPEDIDAM 2017-19, en won de prijs van het Orchestre de Chambre de Paris in de wedstrijd Paris Play-Direct 2017 in de Philharmonie de Paris. Hij was reeds te gast op grote podia met de filharmonie van St. Petersburg, Berlijn en Parijs, maar ook op verschillende festivals: Chopin in Nohant, Radio France in Montpellier, Pablo Casals in Prades, La Chaise-Dieu, La Vézère, Les Solistes à Bagatelle, Chorégies d'Orange, Victoires de la Musique, Musical Pages van Lagrasse, Yehudi Menuhin in Gstaad, La Folle Journée de Nantes en La Roque d'Anthéron. Hij stond op het podium met musici als Olivier Charlier, Pierre Fouchenneret, Guillaume Chilemme, Adrien Boisseau, Bruno Philippe, Jérôme Pernoo, Paul Meyer, Philippe Bernold, de zangeres Mireille Delunsch en de zanger Vincent le Texier, en speelde onder de leiding van dirigenten als Jean-Christophe Spinosi en Raphaël Pichon.

Zijn discografie bevat twee opnames met de cellist Bruno Philippe - Brahms/Schumann (Evidence Classics), Beethoven/Schubert (Harmonia Mundi) - en de integrale van de transcripties voor piano Wagner/ Liszt op een dubbel-cd (Mirare).