Willem Kersters studeerde vanaf 1945 in zijn geboortestad Antwerpen aan het Koninklijk Vlaams Muziekconservatorium, waar hij achtereenvolgens eerste prijzen behaalde voor notenleer, harmonie en piano. Daarna vervolmaakte hij zich aan het Koninklijk Muziekconservatorium van Brussel bij Jean Louël (contrapunt), Jean Absil en Marcel Quinet (fuga), Marcel Poot (compositie) en René Defossez (orkestdirectie). Nadat hij het diploma muziekleraar had behaald, was hij enkele jaren werkzaam aan de athenea van Tienen, Leuven en Aarschot. Van 1961 tot 1968 bekleedde hij de functie van muziekprogrammaleider bij de Belgische Radio en Televisie, Gewestelijke Omroep Limburg. Vanaf 1962 was hij verbonden aan het Koninklijk Vlaams Muziekconservatorium van Antwerpen, eerst als leraar harmonie, daarna ook als titularis van de compositieklas. Daarenboven werd hij in 1967 hoofdleraar theoretische vakken aan het Muziekconservatorium van Maastricht. Onder zijn leerlingen tellen we Alain Craens, Koen Dejonghe, Jan De Maeyer, Luc Van Hove, Wim Henderickx en Marc Verhaegen. In 1989 hield hij op met zijn pedagogische activiteiten aan deze twee conservatoria.

Willem Kersters behaalde als componist verscheidene nationale en internationale onderscheidingen, waaronder de Tweede Grote Prijs Graaf de Launoit in de Internationale Compositiewedstrijd Koningin Elisabeth in 1961 voor het ballet Triomf van de Geest (1959), de Prijs van de stad Triëste in 1963 voor zijn Tweede Symfonie (1963), en een bekroning van het Tweede Strijkkwartet (1964) in de Internationale Compositiewedstrijd voor Strijkkwartetten te Luik in 1965. In 1968 en 1972 werden hem, voor zijn gehele oeuvre, respectievelijk de Prijs Eugène Baie van het Provinciebestuur van Antwerpen en de Sabamprijs uitgereikt. Voor de Koningin Elisabethwedstrijd in 1978 componeerde hij het verplichte pianoconcerto. Eind 1990 werd Willem Kersters tot lid verkozen van de Koninklijke Academie voor Wetenschappen, Letteren en Schone Kunsten van België.