Joseph Jongen (1873-1953) gaf reeds op zeer jonge leeftijd blijk van buitengewone muzikale gevoeligheid en bekwaamheden. Hij deed al zijn studies in Luik en werd op 22-jarige leeftijd door de Academie bekroond voor een strijkkwartet. In 1897 behaalde hij de Prijs van Rome voor zijn cantate Comala. Hetzelfde jaar werd hij benoemd tot adjunct-docent harmonie en contrapunt aan het Conservatorium van Luik. Hij was een buitengewoon organist en gaf talrijke recitals.

Tijdens de oorlog verbleef hij als vluchteling in Engeland en bij zijn terugkeer hernam hij zijn functie in Luik tot hij naar het Conservatorium van Brussel vertrok waarvan hij directeur werd en bleef tot 1939. Niettegenstaande deze belangrijke taak vond hij toch de tijd om tijdens de verlofperiodes te componeren.

Een groot aantal van zijn beste werken dragen het jaartal “Sart-lez-Spa le ...” Hij heeft inderdaad in dat dorpje in de Ardennen een frisse wilde natuur ontdekt die voor hem een onvergelijkbare bron van inspiratie vormde. Jaar na jaar schreef hij in alle genres van de zuivere muziek: een indrukwekkende catalogus die hijzelf tot 137 werken beperkte en waarvan het laatste in 1951 geschreven werd.

De Brusselse dirigent Franz André (1893-1975) voltooide zijn muzikale studies aan het Conservatorium van Brussel. Hij ontving de eerste prijs voor viool in 1912 en raakte al snel gepassioneerd door orkestdirectie. Bij de oprichting van Radio-België in 1923 werd hij benoemd tot tweede dirigent van het Radio Orkest. In 1930 leidde hij een van de drie orkesten van het net opgerichte Belgisch Nationaal Instituut voor Radio-omroep (N.I.R. - I.N.R.). Vijf jaar later zette hij het Groot Symfonisch Orkest van het N.I.R. - I.N.R. op poten, dat hij tot een van de meest beroemde orkesten van Europa maakte, en waarmee hij talrijke moderne creaties uitvoerde. Van 1951 tot 1964 was Franz André de vaste dirigent van de Koningin Elisabethwedstrijd.