Voorzitter van de jury
Eugène Traey
België, °1915 - 2006
Eugène baron Traey (1915-2006), uit Belgische ouders in Amsterdam geboren, studeerde aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen bij Emmanuel Durlet. Hij zette zijn studies voort bij Robert Casadesus in Parijs en bij Karl Leimer en Walter Gieseking in Duitsland. Na deze internationale opleiding als pianist gaf hij naast zijn concertloopbaan les aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen, waar hij tot 1980 directeur was. Hij gaf recitals, concerten met orkest en speelde kamermuziek met Arthur Grumiaux en Jean Laurent en pianoduo's met Frédéric Gevers. Hijwas de grondlegger van kunstencentrum deSingel in Antwerpen en was geregeld jurylid bij gerenommeerde internationale muziekwedstrijden (Moskou, Warschau, München, Tokio e.a.). Eugène Traey was van 1982 tot 1995 juryvoorzitter van de Koningin Elisabethwedstrijd.
  • Biografie
Meer informatie
Eric Feldbusch
België, °1922 - 2007
Meer informatie
Karel Goeyvaerts
België, °1923 - 1993
Karel Goeyvaerts studeerde van 1943 tot 1947 piano, harmonie, contrapunt, fuga, compositie en muziekgeschiedenis aan het Koninklijk Vlaams Muziekconservatorium van Antwerpen. Daarna studeerde hij tot 1950 aan het Conservatoire National in Parijs, waar hij compositie volgde bij Darius Milhaud en analyse bij Olivier Messiaen, en waar hij zich bekwaamde in het bespelen van de "Ondes Martenot" bij de uitvinder van dit instrument, Maurice Martenot.

Vooral Messiaen liet een grote indruk na op de jonge Karel Goeyvaerts. Zo kan de in 1950-51 geschreven Sonate voor 2 piano's gezien worden als een synthese van bepaalde ideeën van Messiaen en van Weberns toepassing van de dodekafonie, waarvan Goeyvaerts minutieuze analyses leverde. Deze sonate beïnvloedde diepgaand de jonge generatie avant-gardisten in haar geheel en Karlheinz Stockhausen in het bijzonder. Getuigen daarvan zijn de vele persoonlijke en muzikale verbanden tussen beiden, de uitvoerige briefwisseling, en composities van Stockhausen die de basisidee van de Sonate haast letterlijk overnamen (o.a. Kreuzspiel). In 1953 realiseerden Goeyvaerts en Stockhausen samen met enkele andere componisten voor het eerst muziek die geproduceerd werd via elektronische generatoren (in de studio's van de WDR te Keulen).

In 1957 trok hij zich tijdelijk uit het muziekleven terug, hoewel hij bleef componeren. In 1970 werd hij door de Belgische Radio en Televisie (BRT) aangesteld als producer bij het Instituut voor Psycho-acoustica en Elektronische Muziek (IPEM) in Gent. Na enkele jaren werd hij dan verantwoordelijke producer voor Nieuwe Muziek bij Radio 3 te Brussel. In juni 1985 werd hij verkozen tot Voorzitter van de Internationale Componisten Tribune, een prestigieuze en actieve vereniging die onder de Internationale Muziekraad van de UNESCO ressorteert.

Karel Goeyvaerts was lid van de Koninklijke Akademie voor Wetenschappen, Letteren en Schone Kunsten van België. In 1992 werd Goeyvaerts nog benoemd tot eerste titularis van de KBC-leerstoel Nieuwe Muziek van de afdeling Musicologie aan de K.U.Leuven. Tot zijn opdracht behoorde het doceren van een college voor de licentie-studenten Musicologie en het schrijven van een compositie. De compositie Alba per Alban die hij in het kader van deze leerstoel aan het schrijven was, bleef door zijn onverwacht overlijden op 3 februari 1993 onvoltooid.
  • Biografie
Meer informatie
Jean Gyselynck
België, °1946
Jean Gyselynck (1946, Gent) studeerde aan het Koninklijk Muziekconservatorium van Gent, waar hij de speciale prijs "E. de Vynck" kreeg, en aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel, waar hij opeenvolgend 1ste prijzen voor harmonie, contrapunt en fuga behaalde. Hij werd er ook beloond met de Gevaertprijs. Als leerling van Victor Legley behaalde hij een 1ste prijs voor compositie met grote onderscheiding. Hij gaf les aan het Koninklijk Muziekconservatorium van Antwerpen en aan het Lemmensinstituut. In 1970 werd hij leraar geschreven harmonie aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel. Als componist schrijft Jean Gyselynck liederen, werken voor a capella koor, stukken voor solo instrumenten (viool, piano en orgel), kamermuziek en symfonische werken, waaronder verschillende een onderscheiding kregen.
  • Biografie
Meer informatie
Max Vandermaesbrugge
België, °1933 - 2020
Geboren te Charleroi in 1933, is pianist, toondichter en muziekcriticus Max Vandermaesbrugge gediplomeerd aan het Conservatoire Royal de Musique te Brussel en het Belgisch Instituut voor Journalisten. Hij onderwees piano in verschillende academies en later harmonie aan het Conservatorium van Brussel, tot hij zijn meester Jean Absil opvolgde als directeur van de Muziekacademie in Etterbeek (Brussel).

Als componist heeft hij onderwijs genoten van André Souris, Marcel Quinet, Olivier Messiaen en Virgilio Mortari. Hij is laureaat van de Koningin Elisabethwedstrijd met zijn Étude - Son et Rythme, die voor de pianowedstrijd verplicht werd. Het Wereldcongres van Bordeaux vroeg hem een Saxofoonseptet te schrijven.

Max Vandermaesbrugge bekleedde gedurende zevenentwintig jaar het ambt van inspecteur bij het Kunstonderwijs. Met zijn echtgenote Antonyne Lecocq richtte hij het Tanz-Oper-Theater Antonymax op, dat in 2001 zijn eerste optreden in Parijs gaf: Die Dreigröschenoper van Kurt Weill.
  • Biografie
Meer informatie
Herbeleef de optredens van Viool 2024
De CD's van de Wedstrijd
Deze Website maakt gebruik van cookies om u de best mogelijke ervaring te bieden.
Door op « ACCEPTEREN » te klikken of door verder te gaan met het gebruik van de Website, aanvaardt u het gebruik van cookies in uw webbrowser. Voor meer informatie over ons cookiebeleid en de verschillende soorten cookies die worden gebruikt, klikt u op Meer informatie
ACCEPTEREN