Voorzitter van de jury
Eugène Traey
België, °1915 - 2006
Eugène baron Traey (1915-2006), uit Belgische ouders in Amsterdam geboren, studeerde aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen bij Emmanuel Durlet. Hij zette zijn studies voort bij Robert Casadesus in Parijs en bij Karl Leimer en Walter Gieseking in Duitsland. Na deze internationale opleiding als pianist gaf hij naast zijn concertloopbaan les aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen, waar hij tot 1980 directeur was. Hij gaf recitals, concerten met orkest en speelde kamermuziek met Arthur Grumiaux en Jean Laurent en pianoduo's met Frédéric Gevers. Hijwas de grondlegger van kunstencentrum deSingel in Antwerpen en was geregeld jurylid bij gerenommeerde internationale muziekwedstrijden (Moskou, Warschau, München, Tokio e.a.). Eugène Traey was van 1982 tot 1995 juryvoorzitter van de Koningin Elisabethwedstrijd.
  • Biografie
Meer informatie
John Browning
Verenigde Staten van Amerika, °1933 - 2003
Met een violist als vader en een pianiste als moeder, begon John Browning pianostudies op de leeftijd van vijf en gaf hij zijn eerste publieke optreden als solist met de Denver Symphony op de leeftijd van tien. Hij verhuisde vervolgens naar New York om zijn muzikale studies voort te zetten bij Rosina Lhevinne aan de Juilliard School. Hij won snel aan bekendheid door het winnen van de Steinway Centennial Award in 1954, het Leventritt Concours in 1955 en zijn Tweede Prijs op de Koningin Elisabethwedstrijd in 1956. Hetzelfde jaar merkte het grote publiek hem op tijdens zijn professionele orkestdebuut met de New York Philharmonic en Dimitri Mitropoulos, dat niet alleen zijn carrière internationaal lanceerde, maar ook Samuel Barber inspireerde om een pianoconcerto voor hem te schrijven. Zes jaar later, in 1962, werd John Browning gekozen om de wereldpremière te geven van dat concerto met Erich Leinsdorf en de Boston Symphony, tijdens de openingsviering van het Lincoln Center in New York. Het stuk werd bekroond met een Pulitzer Prize en is sindsdien uitgegroeid tot het meest uitgevoerde Amerikaanse pianoconcerto in de afgelopen halve eeuw.

Sinds zijn triomfantelijke debuut in 1956 met de New York Philharmonic verscheen John Browning op vrijwel alle podia van de wereld en hij vergaarde lofbetuigingen met zowel zijn solo-recitals, concertoptredens als opnames. Hij vertolkte en nam een breed spectrum aan werken op en bracht ook werk van de hedendaagse Amerikaanse componist Richard Cumming in première.

John Browning concerteerde regelmatig in de Verenigde Staten, Canada, Europa, Japan, Zuid-Amerika, Nieuw-Zeeland en Australië, en toerde vier maal door de Sovjet-Unie. In Noord-Amerika trad hij veelvuldig op met de symfonieorkesten van Boston, Chicago, Cleveland, Houston, Los Angeles, New Jersey, New York, Philadelphia, Pittsburgh, St. Louis, Toronto en Washington DC. Daarbuiten gaf hij optredens met onder andere het Koninklijk Concertgebouworkest van Amsterdam, de London Philharmonic, Londen en Scottish National Symphony Orchestra, en de Royal Stockholm Philharmonic met Andrew Davis.

Hij werkte samen met Leonard Slatkin op zowel de Wolf Trap en Blossom Music Festivals, Pinchas Zukerman op het Ravinia Festival, het Tokyo String Quartet in het Lincoln Center's Mostly Mozart Festival, en Robert Spano en het Boston Symphony Orchestra in Tanglewood. Hij was ook een favoriet op andere Amerikaanse muziekfestivals en werd vaak uitgenodigd in de Hollywood Bowl, Caramoor International, Grant Park, Saratoga, Newport, Rockport, Seattle International, St. Charles Art & Music, Minnesota Orchestra Summerfest, en het Peninsula Music Festival.
  • Biografie
Meer informatie
Rudolf Firkusny
Verenigde Staten van Amerika, °1912 - 1994
Rudolf Firkusny studeerde van 1920 tot 1927 zowel piano als compositie bij Janacek, bij Ruzena Kurzova aan het Conservatorium van Brno en bij Vilem Kurz en Rudolf Karel aan het Praagse Conservatorium. Van 1929 tot 1930 volgde hij ook compositie bij Suk. Hij debuteerde in Praag in 1922 en had een actieve loopbaan in Oost-Europa tot in 1933, toen hij voor het eerst optrad in Engeland, en 1938, toen hij zijn Amerikaanse debuut maakte. Zijn composities omvatten een pianoconcerto dat in première ging in 1930, een strijkkwartet en verschillende pianostukken en liederen.

Na zijn Amerikaanse debuut bouwde Rudolf Firkusny een internationale carrière uit als pianist en hij begon later les te geven aan de Juilliard School en de Aspen School of Music. Hoewel het best bekend voor uitvoeringen van het standaard 19e eeuwse repertoire, gaf hij ook tal van kamermuziekoptredens en vertolkte hij hedendaagse en minder bekende werken. Hij gaf premières van werken van Menotti, Barber, Ginastera, Hanson, en Martinu, onder anderen, en hij was in het bijzonder een voorstander van het werk van Dvorak en Janacek.
  • Biografie
Meer informatie
Leon Fleisher
Verenigde Staten van Amerika, °1928 - 2020
De muzikale stamboom van pianist Leon Fleisher is opmerkelijk : hij was de jongste leerling ooit van Artur Schnabel, die zelf studeerde bij Theodor Leschetizky, een leerling van Carl Czerny, die op zijn beurt studeerde bij Ludwig van Beethoven. Hij maakte zijn debuut bij de New York Philharmonic in 1944 en werd in 1952 de eerste Amerikaan die de Koningin Elisabethwedstrijd won. Hij wierp zichzelf zo op als een van 's werelds grootste klassieke pianisten die met elk groot orkest opgetreden heeft en tal van klassiekers van opnames voor Columbia / Epic (nu Sony) gemaakt heeft.

Op het hoogtepunt van zijn succes, hij was toen 36, werd hij echter getroffen door een neurologische aandoening (later geïdentificeerd als focale dystonie), waardoor twee vingers van zijn rechterhand verkrampt geraakten. In plaats van een punt te zetten achter zijn carrière ging Leon Fleisher op zoek naar een nieuw leven in de muziek. Hij begon zich te richten op het repertoire voor de linkerhand alleen en zocht zich zo een nieuwe weg als solist, dirigent en docent. Experimentele behandelingen met botoxinjecties herstelden uiteindelijk de mobiliteit in zijn hand. Hij begon weer met beide handen te spelen en werd geloofd voor zijn opname uit 2004, toepasselijk getiteld Two Hands, en een aantal daaropvolgende opnames, meest recentelijk een met pianoconcerti van Mozart (Sony Classical, 2009).

Daarna keerde Leon Fleisher terug naar enkele van de meest prestigieuze Europese muzikale hoofdsteden - Londen, Parijs en Brussel - voor optredens met het London Philharmonic Orchestra in de Royal Festival Hall en in kamermuziek in Wigmore Hall, met het Orchestre Philharmonique de Radio France in de Salle Pleyel in Parijs en in recital in het Brusselse Paleis voor Schone Kunsten. Hij debuteerde als dirigent in het Verenigd Koninkrijk met het Scottish Chamber Orchestra, toerde de Verenigde Staten met het Irish Chamber Orchestra, als dirigent / solist met het Toronto Symphony Orchestra en als solist met de symfonische orkesten van St. Louis en Baltimore. Hij trad ook op in het Lincoln Center in New York en gaf master classes aan universiteiten en conservatoria doorheen de Verenigde Staten.

Onder zijn vele onderscheidingen en prijzen tellen we de Kennedy Center Honors in 2007 voor zijn bijdrage aan de Amerikaanse cultuur. Leon Fleisher is het onderwerp van de in 2006 voor een Oscar en Emmy genomineerde documentaire Two Hands, geschreven en geregisseerd door Nathaniel Kahn. Hij schreef zijn memoires, My Nine Lives: A Memoir of Many Careers in Music samen met Anne Midgette, muziekcriticus van de Washington Post.
  • Biografie
Meer informatie
Claude Frank
Verenigde Staten van Amerika, °1925 - 2014
Leading one of the most distinguished careers of any pianist, Claude Frank has continuously appeared with the world's foremost orchestras, at its most prestigious universities, and at major festivals since his debut with Leonard Bernstein and the New York Philharmonic in 1959. He is an internationally acclaimed interpreter of the piano literature of Beethoven. The Music and Arts Programs of America, Inc. label has re-released his recording of the sonatas, from his original 1971 RCA LP set, in a 10-CD box set.
May 2001 was a very special landmark in Mr. Frank’s career. The 92nd Street Y in New York hosted his recital commemorating the 50th Anniversary of his New York recital debut. The program, consisting of works by Bach, Schubert, Mozart, and Beethoven, closely resembled the program he performed at Town Hall in 1950.

During recent seasons, Claude Frank was Artist-in-Residence of the first Laguna Beach Chamber Music Festival (2003) and performed Mozart’s Concerto for Three Pianos with Leon Fleisher and Menahem Pressler at the Ravinia Festival (2002). Claude Frank has performed in recital throughout the United States and Europe, and has given joint recitals with his daughter, violinist Pamela Frank, in San Francisco, Pittsburgh, Fairfax, and Toronto, as well as numerous performances abroad.

Claude Frank has repeatedly been a soloist with the great orchestras of five continents, including the New York Philharmonic, Chicago Symphony, Boston Symphony, San Francisco Symphony, National Symphony, Pittsburgh Symphony, Royal Philharmonic Orchestra, Cleveland Orchestra, Philadelphia Orchestra, Detroit Symphony, Royal Concertgebouw Orchestra of Amsterdam, Jerusalem Symphony Orchestra, and the orchestras of New Orleans, Toronto, Zurich, Brussels, Hamburg, and Frankfurt. He has been heard in performances with the Berlin Philharmonic, Orchestre de la Suisse Romande, Berlin Radio Symphony Orchestra, Seattle Symphony, Grant Park Symphony in Chicago, Oregon Symphony in Portland, Baltimore Symphony, Kansas City Symphony, Minnesota Symphony, St. Luke's Orchestra, and Denver Symphony, among others. In 2008, he performed alongside other legendary pianists at The Olympic Centenary Piano Extravaganza of China in Beijing, China.

In chamber music, he has appeared with such eminent groups as the Guarneri Quartet, Juilliard Quartet, Cleveland Quartet, Emerson Quartet, American Quartet, Mendelssohn Quartet, Tokyo Quartet, and the London Mozart Players, as well as with Alexander Schneider's chamber ensembles and at the Metropolitan Museum of Art.

He has appeared in numerous festivals including Menuhin's Gstaad Festival in Switzerland, the Midsummer Mozart Festival in California and the Klavier Festival Ruhr, as well as festivals in Portland, Highland Park, Norfolk, Schleswig-Holstein, Verbier, Vancouver, and Marlboro. A frequent performer in New York City's Mostly Mozart Festival during its formative years and a festival participant in virtually every season thereafter, Claude Frank appeared in its 25th anniversary celebration at Lincoln Center.

A renowned teacher as well as performer, Claude Frank is on the faculty at the Curtis Institute of Music in Philadelphia and is a professor at the Yale School of Music. Of special interest are his master classes at Yale University, Duke University, University of Kansas and North Carolina School of the Arts, among many others.

His recordings include the critically acclaimed direct-to-disc recording of the Mozart Piano Concerto #20 in D minor, K.466, with George Cleve and the Midsummer Mozart Festival Orchestra for Sonic Arts (LS-23) and Sine Qua Non's recording of the Archduke Trio in B flat major, Op. 97 with violinist Emmanuel Borok and cellist Leslie Parnas (Digi 110/79005). His performance of the Mozart Piano Concerto #24 in C minor, K.491 with the New England Conservatory Orchestra with Leon Fleisher as conductor is on the Audifon label. Claude Frank has also recorded the cycle of Beethoven Violin & Piano Sonatas with his daughter for Music Masters.

Claude Frank lived in Nuremberg until the age of 12, when he joined his father in Brussels. Shortly thereafter, he went to live in Paris, where he studied at the Paris Conservatoire. The German occupation forced him to leave France. While in Spain illegally and overheard at the keyboard, he was invited to perform at a party given by the Brazilian Ambassador. There, he won his first 'fee' - a visa to come to the United States granted by the American Consul, who attended the party. Once in New York, Claude Frank studied with Artur Schnabel and Karl Ulrich Schnabel, and studied composition and conducting at Columbia University. At Tanglewood, he studied with Serge Koussevitzky.
  • Biografie
Meer informatie
Frédéric Gevers
- 1997
Frédéric Gevers werd geboren in Antwerpen en is verwant met Emile Verhaeren en de schrijfster Marie Gevers. Hij speelde piano sinds hij drie was en vervolmaakte zich in Antwerpen, Brussel en in Parijs bij Yves Nat. Frédéric Gevers werkte samen met Walter Rummel, Paul Roës en Wilhelm Kempff. Zijn loopbaan als leraar aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen belette hem niet concerten te geven in Europe, het Nabije-Oosten, Zuid-Afrika, Canada en Rusland.
  • Biografie
Meer informatie
Nicole Henriot
Frankrijk, °1925 - 2001
Nicole Henriot-Schweitzer studeerde bij Marguerite Long aan het Parijse Conservatorium. In 1938 behaalde ze de eerste prijs voor piano, ze was pas 13 jaar oud. Het volgende jaar won ze de Fauréwedstrijd in Luxemburg en het einde van de Tweede Wereldoorlog betekende voor haar het begin van een briljante carrière met optredens op alle continenten. Haar oom Charles Münch introduceerde haar bij het Boston Symphony Orchestra en toen hij in 1967 in Frankrijk het Orchestre de Paris oprichtte, nam hij haar aan als soliste. Onder de vele premières die ze gaf, tellen we in 1953 de Suite Concertante van Milhaud. In de vroege jaren '70 begon ze met succes pianoles te geven, eerst aan het Conservatorium van Luik en later in Brussel. Leerlingen van Nicole Henriot-Schweitzer waren onder anderen Alexander Gurning, Thérèse Malengreau en Jean de Saint-Guilhem.
  • Biografie
Meer informatie
Andrzej Jasinski
Polen, °1936
Andrzej Jasinski studeerde bij W. Markiewiecz en M. Tagliaferro. Hij was een prijswinnaar van het Maria Canals Concours inn 1960 en was al begonnen aan een veelbelovende internationale carrière, toen hij er bewust voor koos om zijn energie te wijden aan het onderwijzen van de piano. Zijn manier van lesgeven is beroemd en gerespecteerd in Polen en in het buitenland. Zijn studenten, waaronder Kristian Zimmerman, hebben tal van internationale prijzen gewonnen. Van 1979 tot 1982 doceerde hij aan de Hochschule für Musik van Stuttgart en hij werd uitgenodigd om master classes in Japan, Salzburg en Imola te geven. Als doctor honoris causa van de Fryderyk Chopin Muziekacademie en de Muziekuniversiteit van Katowice zetelde Andrzej Jasinski in de jury's van internationale wedstrijden en hij was de juryvoorzitter van de Fryderyk Chopinwedstrijd in 2000, 2005 en 2010.
  • Biografie
Meer informatie
Karl-Heinz Kämmerling
- 2012
Karl-Heinz Kämmerling volgde piano aan de Musikhochschule van Leipzig bij Anton Rohden en Hugo Steurer. Hij doceerde aan de Musikhochschule van Hannover, waarvan hij 6 jaar lang vice-voorzitter was, en aan het Mozarteum van Salzburg, waar hij in 1990 directeur werd. Sinds 2004 is hij gastprofessor aan de Muziekuniversiteit van Zagreb.
Karl-Heinz Kämmerling is stichter en jarenlang voorzitter geweest van de Duitse EPTA. Aan de universiteit liet hij zich actief in met het onderzoekscentrum dat jong muzikaal talent aanmoedigt. Hij was lid van het directiecomité van de Internationale Musikakademie für Solisten (IMAS), voorzitter van de Deutsche Stiftung en leidde met Schott de gezamenlijke uitgave ‘Üben und Musizieren’.
Karl-Heinz Kämmerling behaalde talrijke nationale en internationale prijzen, gaf heel wat master classes in Europa, Azië en de USA en was jurylid op de grootste internationale wedstrijden. In Duitsland en Oostenrijk werd hij geëerd voor zijn verdienste op het vlak van muziek (1999 en 2000).
  • Biografie
Meer informatie
Hans Leygraf
Zweden, °1920 - 2011
Meer informatie
Viktor Merjanov
Rusland (Federatie) - 2012
Viktor Merjanov is pianoleraar en directeur van de afdeling piano aan het Conservatorium van Moskou, waar hij zelf ooit les kreeg van professor Feinberg. Hij behaalde grote nationale en internationale prijzen, waaronder op de Chopinwedstrijd in 1949, die ook tal van zijn leerlingen op hun beurt weten te winnen.
Als solist, leraar en gastspreker trekt hij rond in de voormalige Sovjet-Unie en reist door naar vrijwel heel Europa tot in Cuba en de Verenigde Staten. Onder leiding van talrijke beroemde dirigenten als Kondrashin, Temirkanov, Maderna of Berglund gaf hij concerten.
Verder zijn van hem heel wat artikels in verband met muziek en pedagogie verschenen. Hij is lid van het comité van de International Music Union en voorzitter van de Rachmaninov Vereniging in Rusland. Hij zit ook de Rachmaninovwedstrijd in Moskou voor en zetelt als jurylid in tal van internationale pianowedstrijden.
  • Biografie
Meer informatie
Eugène Moguilevsky
Oekraïne, °1945 - 2023
Eugène Moguilevsky (Odessa, 1945) kreeg zijn eerste pianolessen van zijn moeder. Later ging hij aan het Conservatorium van Moskou in de leer bij H. Neuhaus, die ook les gaf aan Gilels en Richter. In 1964 behaalde hij de eerste prijs van de Koningin Elisabethwedstrijd, wat hem de kans gaf met dirigenten als André Cluytens, Charles Munch en Bernard Haitink samen te werken.
Wereldwijd trad hij solo op, en in 1973 behaalde hij in de Verenigde Staten de prijs voor beste vertolker voor zijn interpretatie van het 3de concerto van Rachmaninov met het symfonieorkest van Moskou onder leiding van Kondrachin. In die periode werd hij ook benoemd tot hoogleraar aan het Conservatorium van Moskou. Hij concerteerde in Melbourne, Singapore, New York (Carnegie Hall), Los Angeles, San Francisco, Chicago, in Duitsland, Zwitserland, Spanje…
Sinds 1992 geeft Eugène Moguilevsky les aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel. Tal van zijn vertolkingen werden op CD opgenomen.
  • Biografie
Meer informatie
Ivan Moravec
- 2015
Meer informatie
Karl-Heinz Pick
Duitsland, °1929 - 2009
Karl-Heinz Pick studeerde aan de Hochschule für Musik Felix Mendelssohn Bartholdy in Leipzig, waar hij docent piano was tot 1994. Hij leidde ook de piano-afdeling van de Musikhochschule Leipzig. Als concertpianist trad hij op in Europa en Azië. Als componist schreef hij kamermuziek, werken voor piano en Lieder. Hij werd vaak uitgenodigd om in de jury te zetelen van internationale pianowedstrijden en was een van de oprichters van het Chopin-Gesellschaft der DDR in 1962, vandaag de dag bekend als het Deutsche Chopin-Gesellschaft. In 1986 werd hij voorzitter van de stichting en in 2006 erevoorzitter. Karl-Heinz Pick ontving de Kunstprijs van de stad Leipzig en werd geëerd door de Republiek Polen voor zijn verdienste aan de Poolse cultuur.
  • Biografie
Meer informatie
Jeffrey Swann
Verenigde Staten van Amerika, °1951
Meer informatie
Jean-Claude Vanden Eynden
België, °1947
Jean-Claude Vanden Eynden was amper 16 jaar oud wanneer hij in 1964 werd uitgeroepen tot laureaat van de Koningin Elisabethwedstrijd. Die waardevolle onderscheiding was het startpunt van een briljante loopbaan, met optredens in de mooiste concertzalen ter wereld en op de beroemdste festivals, zoals die van Korsholm (Finland), Umea (Zweden), Prades, La Chaise-Dieu en Giverny (Frankrijk), Delft (Nederland), Seoul (Korea), Stavelot en Seneffe (België). Op kamermuziekgebied speelde hij met vooraanstaande Belgische en internationale partners zoals Véronique Bogaerts, Marie Hallynck, Augustin Dumay, Silvia Marcovici, Mihaela Martin, Miriam Fried, Gérard Caussé, Frans Helmerson, José Van Dam, Walter Boeykens, het Quatuor Enesco, het Melos Quartett, het Quatuor Ysaÿe en het Ensemble César Franck. Zijn brede en indrukwekkende repertoire omvat bijna alle grote concerto’s, een brede waaier aan kamermuziekwerken en vooral het complete werk voor piano solo van Maurice Ravel. Jean-Claude Vanden Eynden is in 2018 door Koning Filip in de adelstand verheven met de persoonlijke titel van ridder.
  • Biografie
Meer informatie
Daniël Wayenberg
Nederland, °1929
Daniël Wayenberg werd in 1929 geboren in Parijs. Zijn moeder, Marguerite Berson, was een professioneel violiste. Zij ontdekte bij Daniel al op jonge leeftijd dat hij een absoluut gehoor heeft. Op zevenjarige leeftijd trad hij voor het eerst in het openbaar op als pianist.
Als componist schreef Daniël Wayenberg onder meer het Ballet Solstice (1955), Concerto pour 5 instruments á vent et piano (1958), de Sonate voor viool en piano (1966), de tweedelige Symfonie Capella voor groot orkest met 15 koperblazers en slagwerk (1973) en het Concerto pour 3 pianos et orchestre (1974).
In 1949 won hij de Grand Prix de la Ville de Paris, als jongste van alle deelnemers aan het Concours Marguerite Long-Jacques Thibaud. Zijn grammofoonplaten (met werken van Brahms, Ravel, Gershwin, Jolivet en Rachmaninoff) werden verschillende malen met de Grand Prix du Disque bekroond. In 1962 werd hij onderscheiden in de Orde van Oranje Nassau voor zijn verdiensten voor Nederland in het buitenland en in 1967 kreeg hij in Frankrijk de onderscheiding Chevalier des Arts et de Lettres.
In 1985 werd hij benoemd tot docent piano aan het Rotterdams Conservatorium waar hij in 1994 (Wayenberg is dan 65 jaar) afscheid nam en de Erasmusspeld ontving van burgemeester Bram Peper.
  • Biografie
Meer informatie
Kazuko Yasukawa
Meer informatie
Herbeleef de optredens van Viool 2024
De CD's van de Wedstrijd
Deze Website maakt gebruik van cookies om u de best mogelijke ervaring te bieden.
Door op « ACCEPTEREN » te klikken of door verder te gaan met het gebruik van de Website, aanvaardt u het gebruik van cookies in uw webbrowser. Voor meer informatie over ons cookiebeleid en de verschillende soorten cookies die worden gebruikt, klikt u op Meer informatie
ACCEPTEREN