Gilles Ledure (°1970, Leuven) studeerde musicologie aan de universiteiten van Leuven en Parijs. Sinds 2011 leidt hij als algemeen en artistiek directeur het Brusselse cultuurhuis Flagey. Zijn carrière in de muziekwereld begon hij in België bij De Munt en het Nationaal Orkest van België, maar in 2006 trok hij naar Luxemburg om er het Orchestre Philharmonique du Luxembourg te leiden en kort nadien naar Frankrijk, waar hij tot 2011 artistiek directeur was van het Orchestre National de Lille en van het Lille Piano Festival. In 2003 richtte hij Tactus (Young Composers’ Forum) op, de vzw die jonge componisten steunt bij de creatie en de uitvoering van orkestwerken in samenwerking met verschillende culturele instellingen. Gilles Ledure hecht veel belang aan de opleiding van jonge talenten: hij zetelt in de Raden van Bestuur van de Koningin Elisabethwedstrijd en het Koninklijk Conservatorium Brussel, en is lid van de Artistieke Raad van de Muziekkapel Koningin Elisabeth. In 2014 werd hij benoemd tot Chevalier des Arts et des Lettres in Frankrijk, voor zijn bijdrage tot de culturele en artistieke relaties tussen België en Frankrijk. In 2019 nam hij de fakkel over van Arie Van Lysebeth als Voorzitter van de jury van de Koningin Elisabethwedstrijd voor de instrumentale sessies Viool 2019, Piano 2021 en Cello 2022.

Jean-Philippe Collard werd geboren in Frankrijk in een muzikantengezin en leerde piano spelen toen hij vijf jaar oud was. Op zijn zestiende won hij de Eerste prijs aan het Parijse Muziekconservatorium. Jean-Philippe Collard behoort tot de categorie artiesten die zich voortbewegen zoals ze hun instrument bespelen : met afgemeten gebaren glijdt hij langs de spots totdat hij op zijn pianokruk gaat zitten. Jean-Philippe Collard is een productief artiest en staat bekend als een van de beste vertegenwoordigers van de Franse school. Hij heeft honderden concerten en meer dan zestig opnames op zijn naam staan. Het doorgeven en onthullen van de schoonheid van muziek ervaart hij als meer dan een passie : het is voor hem van levensbelang. Alle klankwerelden van Jean-Philippe Collard zijn doordesemd van kleur. Maar niet van gelijk welke kleuren. De kunstenaar kent het belang van nuances, wanneer arpeggio’s en akkoorden klankbeelden oproepen. Terugdenkend aan zijn studie bij zijn leermeester Pierre Sancan, aan de vriendschap van Vladimir Horowitz en aan zijn samenwerkingen met de grootste dirigenten en orkesten over de hele wereld, weet Jean-Philippe Collard dat hij dit alles kan overbrengen naar het publiek.

De Argentijnse pianist Nelson Goerner studeerde aan het Nationale Conservatorium in Buenos Aires. Na het winnen van het Franz Lisztconcours (1986) in Buenos Aires kon hij studeren bij Maria Tipo in Zwitserland. Daar won hij in 1990 het Concours de Genève. Hij is een veelgevraagde gast op de festivals van Verbier, Salzburg, La Roque d’Anthéron, La Folle Journée en de BBC Proms. Als solist trad hij op met orkesten als het Philharmonia Orchestra, het Deutsches Symphonie-Orchester Berlin, het NHK Symphony Orchestra Tokyo, het Orchestre de Paris, de Los Angeles Philharmonic en de Deutsche Kammerphilharmonie, onder de leiding van dirigenten als Vladimir Ashkenazy, Philippe Herreweghe, Neeme en Paavo Järvi, Sir Mark Elder, Vassily Sinaisky, Jonathan Nott, Fabio Luisi en Esa-Pekka Salonen. Daarnaast speelt de concertpianist kamermuziek met ondermeer Martha Argerich, Steven Isserlis, Gary Hoffman, Sol Gabetta en Renaud Capuçon. De cd-opnames die hij gemaakt heeft op het Alpha Classics label werden bekroond met prijzen als de ‘Diapason d’Or de l’Année’, een Choc van Classica, ‘Recording of the month’ van het BBC Music Magazine en een ‘Editor’s choice’ van Gramophone. Nelson Goerner onderhoudt een geprivilegieerde relatie met het Mozarteum Argentino in Buenos Aires en werkt regelmatig samen met het Chopin Instituut in Polen, waar hij lid is van het artistiek comité.

Ralf Gothóni is een Duits-Finse pianist, dirigent, componist en auteur. Hij trad op tijdens de meest prestigieuze festivals en met vooraanstaande orkesten, nu eens als pianist, dan weer als dirigent, waarbij hij soms vanaf zijn klavier dirigeerde. Deze dubbelfunctie vervulde hij regelmatig tussen 2001 en 2010, toen hij chef-dirigent was van het English Chamber Orchestra. Als fervent voorstander van hedendaagse muziek verzorgde hij de creatie van een twaalftal concerto’s van componisten als Einojuhani Rautavaara, Aulis Sallinen, C. Curtis-Smith, John Tavener, Jeajoon Ryu en Srul Irving Glick. Als artistiek voorzitter van de Savonlinna Music Academy sloeg Ralf Gothóni enthousiast bruggen in de internationale muziekwereld om talentvolle studenten de kans te bieden op te treden met beroemde leraren. Hij doceerde kamermuziek in onder meer Hamburg, Berlijn en Madrid. Daarnaast geeft hij overal ter wereld regelmatig masterclasses. Zijn discografie omvat een honderdtal opnamen, waarvan een aantal met werk van Schubert en met de concerto’s van Britten, Villa-Lobos en Rautavaara. Ralf Gothóni kreeg in 1994 de Gilmore Artist Award uitgereikt, en werd ook beloond met de Schubert-medaille van de Oostenrijkse minister van Cultuur en met de Pro Finlandia-medaille. In 2012 kreeg hij een onderscheiding van de toenmalige Spaanse Koningin Sofía.

François-Frédéric Guy heeft een internationale carrière en werkte met enkele van de grootste dirigenten, waaronder Philippe Jordan, Kent Nagano, Daniel Harding, Esa‑Pekka Salonen, en met orkesten als de Wiener Symphoniker, het Orchestre Symphonique de Montréal, het Orchestre Philharmonique de Radio France, het NHK Symphony Orchestra in Tokio en het Philharmonia Orchestra in Londen. Van 2014 tot 2017 was hij Artist in Residence in het Arsenal de Metz. Van 2017 tot 2020 was hij, als pianist en als dirigent, Artiste associé van het Orchestre de Chambre de Paris. Sinds 2012 dirigeert hij regelmatig vanaf de piano diverse formaties, zoals onder meer het Orchestre Philharmonique Royal de Liège, Sinfonia Varsovia, het Orchestre National des Pays de Loire, het Orchestre National de Lorraine en het Orchestre de Chambre de Paris. In 2020 werd hij met dat laatste orkest triomfantelijk onthaald in het Théâtre des Champs-Élysées bij de opening aldaar van het Beethovenjaar. Toekomstige recitals vinden plaats in La Seine Musicale de Boulogne, Wigmore Hall te Londen, de Kumho Art Hall te Seoel en het festival van Vilnius. Voor zijn orkestprojecten zal hij binnenkort spelen onder leiding van Sakari Oramo, Jean- Claude Casadesus, Benjamin Lévy, Jurien Hempel in Londen, Rijsel, Cannes, Tokio, Hamburg en Parijs. En als pianist-dirigent treedt hij de komende tijd op met het Hong Kong Philharmonic Orchestra, het Orchestre de l’Opéra de Limoges, het Orchestre de Chambre de Paris en Sinfonia Varsovia.

In 1985 won Daejin Kim de Internationale Robert Casadesuswedstrijd in Cleveland en het jaar daarop maakte hij zijn debuut in New York. Sindsdien heeft hij in recital en met orkest opgetreden in de grootste steden van de Verenigde Staten, Europa en Azië. In 2006 werd hij benoemd tot Hoogleraar van het Jaar door de Muziekvereniging van Korea en onlangs werd hij gelauwerd als Kunstenaar van het Jaar door het Ministerie van Cultuur van Korea. Hij was lid van de jury van de Ferruccio Busoni-, Beethoven- (Bonn) en Rubinsteinwedstrijden en die van Leeds. Na een nauwe samenwerking met het Suwon Philharmonic Orchestra als solist en dirigent, werd Daejin Kim in 2008 de muziekdirecteur van het ensemble, dat hij in 2012 leidde tijdens een Europese tournee door München, Wenen, Praag en op het Merano Festival. Voor Sony maakte hij een opname van twee pianoconcerten van Mozart met het Symfonisch Orkest van de Poolse Nationale Radio, dat hij leidde aan de piano, alsook een live opname van de volledige symfonieën van Sibelius. Hij doceert momenteel piano en is Decaan aan de Korea National University of Arts en is er ook Decaan van de School of Music.

Momo Kodama werd geboren in Japan en studeerde aan het Conservatoire National Supérieur de Musique de Paris. Ze vervolmaakte zich bij de grootste meesters : Murray Perahia, András Schiff, Vera Gornostaeva en Tatiana Nikolaïeva, alvorens in 1991 tot de jongste winnares van de ARD International Music Competition te München te worden uitgeroepen. Momo Kodama is uitgenodigd door orkesten als de Berliner Philharmoniker, het Boston Symphony Orchestra, het Bayerisches Staatsorchester, het NHK Symphony Orchestra, NDR Hamburg, het Orchestre philharmonique de Radio France, onder leiding van chefs als Seiji Ozawa, Eliahu Inbal, Charles Dutoit, Kent Nagano, Roger Norrington, Lawrence Foster en André Prévin. Dit seizoen debuteerde ze met het Orchestre National de France en het Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia van Katowice, op het Festival de Paques te Aix-en-Provence, alsook op het Resitalleri in Istanboel. Haar repertoire bestrijkt de klassieke periode tot aan de hedendaagse muziek, met o.m. werk van Toshio Hosokawa en Jörg Widmann, dat aan haar is opgedragen. Ze geeft regelmatig masterclasses, onder meer met het Orchestre de Chambre de Paris, in het kader van de Paris PlayDirect Academy. Dit voorjaar werd een nieuwe cd van haar bij ECM uitgebracht, met concerto’s van Mozart en Toshio Hosokawa, samen met het Mito Chamber Orchestra onder leiding van Seiji Ozawa.

Aleksandar Madžar (Belgrado, 1968) begon piano te studeren bij Gordana Malinovic en vervolmaakte zich bij Arbo Valdma, Elisso Virsaladze en Daniel Blumenthal in Novi Sad, Belgrado, Moskou en Brussel. Hij mocht verschillende prijzen in ontvangst nemen, waaronder de 3dePrijs in Leeds
(1996), en hij won de wedstrijden van Genève (1987), Ferruccio Busoni (1989) en Umberto Micheli (1997). In 1990 maakte hij zijn debuut met de Berliner Philharmoniker onder leiding van Iván Fischer. Sindsdien heeft hij regelmatig als solist en kamermuzikant door heel Europa getourd. Af en toe treedt hij ook op in Noord- en Zuid-Amerika, Zuid-Afrika en het Verre Oosten. Aleksandar Madžar is docent aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel en aan de Hochschule für Musik und Theater van Hamburg.

Jean-Claude Vanden Eynden was amper 16 jaar oud wanneer hij in 1964 werd uitgeroepen tot laureaat van de Koningin Elisabethwedstrijd. Die waardevolle onderscheiding was het startpunt van een briljante loopbaan, met optredens in de mooiste concertzalen ter wereld en op de beroemdste festivals, zoals die van Korsholm (Finland), Umea (Zweden), Prades, La Chaise-Dieu en Giverny (Frankrijk), Delft (Nederland), Seoul (Korea), Stavelot en Seneffe (België). Op kamermuziekgebied speelde hij met vooraanstaande Belgische en internationale partners zoals Véronique Bogaerts, Marie Hallynck, Augustin Dumay, Silvia Marcovici, Mihaela Martin, Miriam Fried, Gérard Caussé, Frans Helmerson, José Van Dam, Walter Boeykens, het Quatuor Enesco, het Melos Quartett, het Quatuor Ysaÿe en het Ensemble César Franck. Zijn brede en indrukwekkende repertoire omvat bijna alle grote concerto’s, een brede waaier aan kamermuziekwerken en vooral het complete werk voor piano solo van Maurice Ravel. Jean-Claude Vanden Eynden is in 2018 door Koning Filip in de adelstand verheven met de persoonlijke titel van ridder.

Vooraleer naar Moskou te trekken, studeerde Elisso Virsaladze aan het Conservatorium van haar geboortestad Tbilisi (Georgië). Op haar twintigste won ze de 3de Prijs in de Tchaikovskywedstrijd en vier jaar later de 1ste Prijs van de Schumannwedstrijd in Zwickau. Sindsdien wordt ze internationaal beschouwd als één van de grote hedendaagse vertolkers van Schumann. Naast Schumann heeft ze een boontje voor de componisten uit de late 18de en 19de eeuw, vooral Mozart, Beethoven en Chopin. Maar ze staat evenzeer bekend voor haar veelzijdige repertoire, met inbegrip van hedendaagse Russische muziek. Elisso Virsaladze treedt regelmatig op in Londen, Milaan, Rome, Parijs, Lissabon, Baltimore, Tokio en Berlijn, zowel met orkest als in recital. Ze heeft samengewerkt met dirigenten als Rudolf Barschai, Kyril Kondraschin, Mariss Jansons, Ricardo Muti, Kurt Sanderling, Wolfgang Sawallisch, Evgeny Svetlanov en Juri Temirkanov. Momenteel is ze verbonden als docente aan het Conservatorium van Moskou en de Musikhochschule van München. Elisso Virsaladze is geregeld te vinden in de jury’s van internationale wedstrijden, zoals die van Santander, München, Geza Anda (Zürich), Rubinstein (Tel Aviv) en Tchaikovsky (Moskou). Er zijn verschillende cd’s van haar verschenen bij Live Classics die samen perfect haar muzikale personaliteit weergeven.

Alexei Volodin studeerde aan de Gnessin Academie in Moskou en daarna aan het Conservatorium van Moskou bij Elisso Virsaladze. Hij won in 2003 het Géza Anda Concours. Hij trad onder meer op met het Orchestre Symphonique de Montréal, het Mariinsky Orchestra, de symfonieorkesten van de NHK en de BBC, het Antwerp Symphony Orchestra en het SWR Symphonieorchester. Hij treedt dit seizoen op met het Bern Symphony Orchestra, het Orchestre Philharmonique Royal de Liege, het Prague Radio Symphony Orchestra en het Russian National Orchestra. Als kamermuzikant werkt hij al enkele jaren samen met het Borodin Quartet en hij heeft opgetreden met muzikanten als Janine Jansen, Julian Rachlin, Mischa Maisky en Sol Gabetta. Zijn discografie omvat een opname met het Mariinsky Orchestra en Valery Gergiev, evenals solo-albums met muziek van Rachmaninov, Schumann, Ravel, Skrjabin en Chopin. Alexei Volodin is regelmatig te gast op gerenommeerde festivals als het Kaposvár International Chamber Music Festival, Les Nuits du Château de la Moutte, Les Variations Musicales de Tannay, het Kissinger Sommer Festival, La Roque d’Anthéron, Les Rencontres Musicales d’Évian, La Folle Journée, het White Nights Festival in Sint-Petersburg, het St. Magnus International Festival en het Moscow Easter Festival.

Shai Wosner studeerde piano bij Opher Brayer en Emanuel Krasovsky, alsook compositie, analyse en improvisatie bij André Hajdu. Daarna studeerde hij bij Emanuel Axe aan de Juilliard School. Hij trad op met de belangrijkste Amerikaanse orkesten, evenals met de Wiener Philharmoniker, het Belgian National Orchestra, de Staatskapelle in Berlijn, de Sinfonietta Amsterdam en het Gothenburg Symphony Orchestra. Zijn discografie voor het label Onyx omvat concerto’s en caprices van Haydn en Ligeti met het Danish National Symphony Orchestra, alsook solo-opnamen zoals zijn recente dubbel-cd met de laatste sonates van Schubert. Met Ralph Kirshbaum nam hij ook het complete oeuvre voor cello en piano van Beethoven op. Shai Wosner ontving diverse onderscheidingen, waaronder de Martin E. Segal Award van het Lincoln Center, de Avery Fisher Career Grant en een Borletti-Buitoni Trust Award. Tijdens een residentie bij de BBC trad hij op als New Generation Artist en hij was lid van de Chamber Music Society Two in het Lincoln Center. Hij woont tegenwoordig in New York en is lid van de faculteit van het Bard College Conservatory of Music.