Arie Van Lysebeth was Voorzitter van de Jury van de Koningin Elisabethwedstrijd van 1996 tot 2018. Hij begon op zijn vierde met viool. Aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel deed hij hogere studies in muziektheorie, fagot, (piano), kamermuziek en orkestleiding. Na een aanwervingswedstrijd verwierf hij de functie van fagotsolist bij het Symfonieorkest van de Belgische Radio en Televisie. Twee jaar later werd hij ex aequo winnaar in de Internationale Fagotwedstrijd in Praag. Tegelijkertijd gaat hij zich vervolmaken in orkestdirectie bij Bruno Maderna in Salzburg en bij Pierre Boulez in Zwitserland. Vanaf 1970 dirigeerde hij het Vlaams Kamerorkest in binnen- en buitenland. Als gastdirigent leidde hij de bekendste Belgische orkesten en diverse symfonieorkesten in de Verenigde Staten, Argentinië, Taiwan, Engeland, Italië en Duitsland. Hij concerteerde met befaamde solisten zoals Igor Oistrakh, José Van Dam, Murray Perahia, Augustin Dumay e.a. Van 1995 tot 2004 was hij dirigent van het Symfonieorkest van het Koninklijk Conservatorium Brussel, waar hij jarenlang eerst docent kamermuziek (1970-1994) en later directeur (1994-2003) was. Aansluitend werd hij artistiek directeur van de Muziekkapel Koningin Elisabeth (2004-2014).

De Canadese violist Martin Beaver was van 2002 tot 2012 lid van het Tokyo String Quartet. Daarnaast voerde zijn solocarrière hem naar alle uithoeken van de wereld - ondermeer met het San Francisco Symphony Orchestra, het Toronto Symphony Orchestra, het Orchestre Philharmonique Royal de Liège en het Sapporo Symphony Orchestra -, onder leiding van dirigenten als Kazuyoshi Akiyama, Raymond Leppard, Gilbert Varga en Yannick Nézet-Séguin. Op het vlak van kamermuziek deelde hij ook het podium met Leon Fleisher, Pinchas Zukerman, Lynn Harrell, Sabine Meyer en Yefim Bronfman. Martin Beaver studeerde bij Claude Letourneau, Carlisle Wilson, Victor Danchenko, Josef Gingold en Henryk Szeryng. Hij was in 1993 laureaat van de Koningin Elisabethwedstrijd en won ook prijzen op de internationale concoursen van Indianapolis en Montreal. Hij maakte diverse opnames voor René Gailly, Naim Audio, Naxos, Biddulph, Toccata Classics, SM 5000 en Harmonia Mundi. Hij zetelde in jury’s van verschillende wedstrijden zoals de Koningin Elisabethwedstrijd, maar ook de concoursen van Montreal, Osaka en Melbourne. Martin Beaver gaf onder meer les aan het Peabody Conservatory en aan de New York University, en hij was artist-in-residence aan de Yale School of Music, waar hij de Sanford-medaille ontving. Hij is nu docent aan het Colburn Conservatory of Music in Los Angeles.

De internationale carrière van Augustin Dumay begon in 1980, toen Herbert von Karajan hem als solist naar de Berliner Philharmoniker haalde. Sindsdien speelde hij geregeld zowel met dat orkest, als met het BRSO in München, het Koninklijk Concertgebouworkest, het London Symphony, het Philharmonia Orchestra in Londen, het Los Angeles Philharmonic, het Orchestre Symphonique de Montréal, onder leiding van dirigenten als I. Fischer, D. Harding, R. Ticciati, C. Dutoit, D. Zinman, S. Ozawa, Y. Temirkanov. Sinds 2011 is hij muziekdirecteur van het Kansai Philharmonic Orchestra in Osaka (Japan) en master in residence aan de Muziekkapel Koningin Elisabeth. Zijn discografie telt meer dan 40 cd’s bij Warner, Deutsche Grammophon en Onyx, waarmee hij talrijke internationale prijzen won. Zijn opnames van de Beethovensonates met Maria João Pires worden door de pers als toonaangevend beschouwd. Zijn komende cd’s, met het Philharmonia in Londen, zijn gewijd aan de Sonates en partita’s van J.S. Bach en aan concerto’s van Berg, Bartók en Stravinsky. Augustin Dumay bespeelt een Guarnerius del Gesù uit 1743 (ex-Kogan).

Sinds meer dan 25 jaar treedt de Britse violist Daniel Hope wereldwijd op als solist. Hij wordt niet alleen erkend voor zijn muzikale polyvalentie en creativiteit, maar ook voor zijn toewijding aan humanitaire zaken. In 2007 tekende hij een exclusief contract bij Deutsche Grammophon. Hij werd meermaals genomineerd voor een Grammy Award, won een Classical BRIT Award en de Duitse Schallplattenpreis en won zes ECHO Klassik Prijzen. Hij leidt enkele kamermuziekorkesten, zoals het Chamber Orchestra of Europe, het Camerata Salzburg en de Lucerne Festival Strings. Hij treedt regelmatig op de grootste festivals op, zoals de BBC Proms, de Hollywood Bowl en de festivals van Luzern, Ravinia, Salzburg, Edinburgh, Schleswig-Holstein en Tanglewood. Hij wordt uitgenodigd in de belangrijkste concertzalen ter wereld, gaande van de Carnegie Hall tot het Amsterdamse Concertgebouw, voor optredens met de meest gerenommeerde orkesten, waaronder de Symfonische Orkesten van Boston en Chicago, de Los Angeles Philharmonic, en de grootste orkesten van Berlijn, Londen, Leipzig, Dresden, Israël, Moskou, Oslo, Parijs, Stockholm en Wenen. Sinds 2004 is Daniel Hope artistiek directeur van het Savannah Music Festival. Naast het concertpodium legt hij zich toe op het schrijven van boeken, waaronder drie bestsellers, en produceert hij radio- en televisieshows. Hij bespeelt de Guarneri del Gesù ‘ex-Lipiński’ (1742), die een anonieme Duitse familie hem ter beschikking stelt. Hij woont in Wenen.

Yuzuko Horigome begon op vierjarige leeftijd piano te leren en een jaar later viool bij Ryosaku Kubota. Vanaf 1975 ging ze in de leer bij violist Toshiya Eto en in 1980 studeerde ze af aan de Toho Gakuen muziekschool. Datzelfde jaar won ze als eerste Japanse de Koningin Elisabethwedstrijd. Op haar palmares prijken samenwerkingen met de Berliner Philharmoniker, het New York Philharmonic Orchestra, de symfonieorkesten van Londen, Chicago, Sint-Petersburg, Montréal, Wenen en Tokio, het Koninklijk Concertgebouworkest van Amsterdam, het orkest van de Scala van Milaan, het orkest van de RAI, het New Japan Philharmonic en het Camerata Salzburg. Tijdens deze optredens koppelde ze haar talent aan dat van gerenommeerde chefs als C. Abbado, A. Previn, K. Masur, C. Dutoit, R. Chailly, E. Leinsdorf, S. Ozawa, I. Fischer, S. Rattle, A. Dimitriev, V. Ashkenazy en S. Vegh. In recital musiceerde ze onder andere met M. Argerich, A. R. El Bacha, P. Rogé, W. Manz, G. Kremer, P. Graffin, T. Zehetmair, N. Imai, K. Kashkashian, M. Maisky en A. Meneses. Yuzuko Horigome wordt vaak uitgenodigd op internationale festivals, waaronder die van Marlboro, Lockenhaus, Tanglewood, La Jolla (California) en de festivals in Lugano en Buenos Aires. Ze is gastdocente aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel en is een van de meest vooraanstaande solisten van Japan, waar ze meerdere maanden per jaar op tournee gaat.

Gedurende meer dan 50 jaar heeft Lewis Kaplan zijn carrière verdeeld tussen concerteren en doceren. Hij vertolkte als soloviolist een honderdtal oeuvres in première en leidt nog steeds de Aeolian Chamber Players, een ensemble dat hij in 1961 oprichtte. Hij trad op met beroemdheden als Jaime Laredo, Szymon Goldberg, Ruggiero Ricci, Richard Goode, Murray Perahia, Rudolf Firkusny en Horacio Gutierrez, en maakte opnames voor CBS Masterworks, CRI, Folkways en Odyssey Records. Lewis Kaplan steekt heel wat energie in het overbrengen van zijn kennis, en meer bepaald van de techniek die zijn mentor Ivan Galamian hem bijbracht. Gedurende 20 jaar doceerde hij aan de Sommerakademie van het Mozarteum (1987-2007). Hij is leraar aan de Juilliard School, waar hij zijn diploma viool en orkestleiding behaalde, aan het Mannes College en op het door hem opgerichte en geleide Bowdoin Festival. Sinds 1999 is hij Visiting Professor aan het Royal College of Music in Londen. Lewis Kaplan geeft regelmatig master classes in de bekendste conservatoria en zetelt in de jury’s van onder andere de Fritz Kreislerwedstrijd (Wenen), het Mozartconcours (Salzburg) en de wedstrijd die de Concert Artist Guild (New York) organiseert. Hij werd door de Duitse staat gehuldigd met een Bundesverdienstkreuz (Orde van verdienste) en werd in 2011 benoemd tot de William Schuman Scholar’s Chair van de Juilliard School.

Als toonaangevende Koreaanse violist is Kim Min alom gerespecteerd voor zijn veelzijdigheid als solist, kamermusicus, docent en muziekdirecteur. Geboren in Seoel, behaalde hij diploma’s aan de Nationale Universiteit van zijn geboortestad Seoel en aan de Staatliche Hochschule für Musik van Hamburg, waar hij studeerde bij Thomas Brandis en Max Rostal. Tijdens zijn studies in Duitsland ging hij regelmatig op internationale tournees alvorens in 1979 terug te keren naar Korea. Hij werd er aangesteld als concertmeester van het Korean Philharmonic Orchestra en het KBS Symphony Orchestra, begon viool te doceren aan de Universiteit van Seoel en nam de leiding van het Korean Chamber Orchestra over. Onder zijn artistieke leiding groeide het ensemble uit tot een van de topformaties van Korea, met meer dan 500 concerten over de hele wereld op het actief op locaties zoals het Rheingau Festival, het Beethoven Pasen Festival, het Naantali Festival en het George Enescu Festival. Kim Min zetelt regelmatig in de jury van talrijke internationale wedstrijden. Van 2000 tot 2006 stond hij aan het hoofd van de muziekfaculteit van de Universiteit van Seoel, waar hij nu tot professor-emeritus benoemd is. Hij combineert zijn emeritaat met het artistieke leiderschap van het Korean Chamber Orchestra, het Seoul Isang Yun Ensemble en het Seoul International Music Festival. Hij is lid van de Nationale Academie van Beeldende Kunsten van Korea. De president van Italië overhandigde hem de Premio Galileo (Una vita per la Musica) en de Poolse regering de Verdienste van Cultuur van de Republiek Polen.

Philippe Koch, telg van een grote Luikse familie muzikanten, begon muziek te studeren in Luik en perfectioneerde zich vervolgens bij C. Ferras, P. Amoyal en A. Grumiaux. Als eerste viool van het Orchestre Philharmonique du Luxembourg streeft hij ook een carrière als solist na. Zijn optredens in Europa, Japan, de Verenigde Staten en Zuid-Amerika bieden hem de kans met talrijke orkesten en gereputeerde chefs samen te werken. Met het Grumiaux Trio, het Louvigny Kwartet, het Brussels String Quartet en het Koch Trio verkent hij de rijkdom van de kamermuziek en de hedendaagse muziek. Onder zijn muzikale partners tellen we G. Caussé, R. Cohen, A.R. El Bacha, P. Gillilov, M. Kliegel, E. Moguilevsky en S. Wieder-Atherton. Philippe Koch doceert aan het Koninklijk Conservatorium van Luik en geeft regelmatig master classes in België, Frankrijk, Luxemburg en Japan. In de internationale gespecialiseerde pers werden zijn opnames, een 30-tal cd’s die gaan van Mozart tot Bussotti langs Arensky, Vieuxtemps, Beethoven, Brahms, Mendelssohn en Pierné, meermaals bekroond met prestigieuze onderscheidingen (‘Diapasons d’Or’, ‘Choc’ van Le Monde de la Musique, Repertoire Magazine).

Boris Kuschnir (Kiev) studeerde viool bij Boris Belenky aan het Tchaikovskyconservatorium van Moskou en kamermuziek bij Valentin Berlinsky van het Borodin Kwartet. Zijn ontmoetingen met Dimitri Shostakovich en David Oistrakh, bij wie hij tevens les volgde, drukten een onuitwisbare stempel op zijn artistieke ontplooiing. Boris Kuschnir is medestichter van het Strijkkwartet van Moskou, waarmee hij negen jaar lang optrad. Hij richtte eveneens het Wiener Schubert Trio en het Wiener Brahms Trio op. Sinds 2002 maakt hij deel uit van het Kopelman Kwartet. Hij viel herhaaldelijk in de prijzen op internationale wedstrijden voor viool en kamermuziek en heeft talrijke opnames voor de labels EMI en Naxos op zijn actief staan. Boris Kuschnir doceert aan het conservatorium van Wenen en aan de Kunstuniversität Graz. Tot zijn schare leerlingen behoren o.m. J. Rachlin, N. Znaider, L. Baich en A. Soumm. Daarnaast geeft hij ook master classes, zetelt in de jury’s van verschillende internationale muziekwedstrijden, waaronder het Tchaikovskyconcours (Moskou), de Paganiniwedstrijd (Genua) en het Concours Long Thibaud (Parijs), en werkt samen met illustere namen uit de muziekwereld. Als blijk van erkentelijkheid voor wat hij gepresteerd heeft voor de muziek, verleende de Nationale Bank van Oostenrijk hem de eer de ‘La Rouse Boughton’ te bespelen, een Stradivarius uit 1703.

Al meer dan vijftig jaar onderscheidt Jaime Laredo zich als solist, dirigent en kamermusicus. Zijn muzikale persoonlijkheid is sterk beïnvloed door leermeesters zoals J. Gingold, P. Casals, I. Galamian en G. Szell. Op zijn 17de brak hij internationaal door met zijn Eerste prijs op de Koningin Elisabethwedstrijd. Sindsdien trad Jaime Laredo op met de grootste orkesten, als solist of als dirigent. Hij werkte samen met dirigenten als D. Barenboim, Z. Mehta, S. Ozawa, L. Slatkin, C. Davis, E. Ormandy, L. Stokowski of G. Szell. Hij staat ook regelmatig op het podium als lid van het Kalichstein-Laredo-Robinson Trio, of met zijn vrouw, de celliste Sharon Robinson. Jaime Laredo nam al bijna 100 platen op, waarvan sommige in de prijzen vielen. Zo werd de opname van Brahms’ pianokwartetten met zijn vaste partners Emmanuel Ax, Isaac Stern en Yo-Yo Ma bekroond met een Grammy Award. Na les te hebben gegeven aan het Curtis Institute of Music en aan de Jacob School of Music (Indiana University), is hij nu docent aan het Cleveland Institute of Music. Jaime Laredo is muziekdirecteur van het Vermont Symphony Orchestra en hoofdgastdirigent van de Westchester Philharmonic. Met zijn vrouw is hij artistiek directeur van de Linton Chamber Music Series in Cincinnati.

De Roemeense Mihaela Martin won verschillende prijzen op internationale wedstrijden : als negentienjarige behaalde ze de 2de prijs van het Tchaikovskyconcours en op de wedstrijden van Montréal, Sion en de Koningin Elisabethwedstrijd liet ze een diepe indruk na. Haar 1ste prijs op de wedstrijd van Indianapolis zette de deur wijd open voor een internationale carrière. Na haar opmerkelijke debuut in de Carnegie Hall dwong ze met haar brede repertoire een plaats als soliste af. Ze concerteerde vaak met bekende orkesten als het BBC Symphony, de Royal Philharmonic, het symfonieorkest van Montréal, het Mozarteum van Salzburg en het Gewandhausorchester onder leiding van dirigenten als K. Masur, N. Harnoncourt, C. Dutoit en N. Järvi. Daarnaast neemt ze ook vaak deel aan kamermuziekfestivals met musici als M. Argerich, Y. Bashmet, E. Leonskaya, N. Imai, L. Fleisher en M. Pressler. In 2003 richtte Mihaela Martin het Michelangelo String Quartet op. Ze was vroeger verbonden aan de Haute École de Musique van Genève en doceert momenteel aan de Musikhochschule van Keulen, de Kronberg Academy en de Barenboim-Said Akademie in Berlijn. Ze is regelmatig jurylid voor de wedstrijden van Indianapolis, Enescu en Tchaikovsky.

Igor Oistrakh, zoon en leerling van David Oistrakh, werd in 1931 in Odessa geboren. Op achttienjarige leeftijd won hij de Internationale Wedstrijd van Budapest en drie jaar later de Wieniawskiwedstrijd van Poznan´ . Zijn debuut in het Westen vond in de Royal Albert Hall in Londen plaats, waarna concerttournees hem naar de vier windstreken brachten. Als solist werkte hij samen met dirigenten als O. Klemperer, F. Reiner, H. von Karajan, E. Ormandy, C. M. Giulini, G. Solti, L. Maazel, S. Ozawa en G. Rozhdestvensky. Hij trad ook op met Pablo Casals en Yehudi Menuhin. Zevenentwintig jaar lang vormde Igor Oistrakh een uniek duo met zijn vader, met wie hij verschillende opnames uitbracht. Vanaf 1968 legde hij zich ook toe op het leiden van kamermuziek- en symfonieorkesten en het bespelen van de altviool. Hij heeft opnames voor EMI, Deutsche Grammophon, Decca, RCA, Collins, Melodia en Art and Electronics gemaakt en werd met talrijke onderscheidingen bekroond. Naast jurylid van internationale vioolwedstrijden (Tchaikovsky, Wieniawski, Carl Flesch), is hij ook Voorzitter van de César Franckstichting en sinds 1996 docent aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel.

Gérard Poulet, zoon van violist en dirigent Gaston Poulet, werd op elfjarige leeftijd toegelaten aan het Conservatoire National Supérieur de Musique de Paris, waar hij een jaar later al afstudeerde. Onder zijn leermeesters tellen we Zino Francescatti, Yehudi Menuhin, Nathan Milstein en Henryk Szeryng. Op achttienjarige leeftijd behaalde hij de Eerste Prijs op de Paganiniwedstrijd in Genua. Hij heeft met de meest gerenommeerde orkesten opgetreden, waaronder het Orchestre de Paris, het Orchestre National de France, de orkesten van Straatsburg, Rijsel, Bordeaux en Lyon, het orkest van de RAI, het Praags radiosymfonieorkest, het Orchestre philharmonique de Liège, het symfonisch orkest van Beijing, enz., en wordt regelmatig zowel op internationale festivals als in de jury’s van prestigieuze internationale wedstrijden uitgenodigd. Ook als pedagoog heeft Gérard Poulet naam gemaakt: hij combineert het geven van master classes met posities aan de faculteiten van de conservatoria van Wenen en Beijing, de École Normale Supérieure de Paris en sinds 2004 aan de Tokyo University of the Arts. Als solist, met orkest en in ensemble heeft hij door de muziekpers sterk gesmaakte opnames gerealiseerd, met werken van Lalo, Bartók, Schubert, Franck, Lekeu, Pierné, Debussy, Ravel, Stravinsky, enz. en met de Sonates en Partita’s van Bach (1996).

Vadim Repin gaf op zijn elfde zijn eerste grote recital in Sint-Petersburg. Drie jaar later debuteerde hij in Tokio, München, Berlijn en Helsinki. Op zijn vijftiende trad hij op in de Carnegie Hall in New York. Als zeventienjarige won hij als jongste violist ooit de Koningin Elisabethwedstrijd, wat een enorme impact op zijn carrière had. Frankrijk maakte hem tot Chevalier de l’Ordre des Arts et des Lettres. Hoogtepunten in zijn carrière zijn de tournees met het London Symphony Orchestra o.l.v. Valery Gergiev - met wie hij het aan hem opgedragen vioolconcerto van Sir James MacMillan in première bracht -, met het Israel Philharmonic Orchestra o.l.v. Zubin Mehta, en met de Wiener Philharmoniker o.l.v. Riccardo Muti. Hij richtte in 2014 het Trans-Siberian Arts Festival op en gaf als artistiek directeur compositieopdrachten aan onder meer Lera Auerbach, Sofia Gubaidulina, Arvo Pärt en Mark-Anthony Turnage. Hij zet zich in voor muziekeducatie, gaf masterclasses aan het Mozarteum Salzburg en is ereprofessor aan het Beijing Central Conservatory of Music en het Shanghai Conservatory of Music.

Vera Tsu Weiling werd geboren in Shanghai en leerde viool spelen bij haar vader, Tsu Chi Peng. Ze werd verder opgeleid door Lin Yaoji aan het Central Conservatory of Music van Beijing, vooraleer zich te vervolmaken in New York aan de Juilliard School en de Manhattan School of Music, waar ze bij Dorothy DeLay en Rafael Bronstein studeerde. Ze heeft samengewerkt met orkesten als de New York City Symphony, het Manhattan Chamber Orchestra, het Hanover Symphony Orchestra (Pennsylvania) en dat van de Hongaarse radio, het WDR Rundfunkorchester, de Hong Kong Philharmonic, het China Central Philharmonic Orchestra en het Singapore Symphony Orchestra. In 1993 werd ze uitgenodigd voor een solorecital op het galaconcert van de prestigieuze Légion d’Honneur in het Parijse Théâtre des Champs-Élysées. In 1998 trad Vera Tsu Weiling in Berlijn en op tournee in China op met het Rundfunk Sinfonieorchester Berlin. Ter gelegenheid van de opening van het Shanghai Oriental Art Center in 2005 vertolkte ze het Beethovenconcerto onder de leiding van K. Penderecki. Haar opnames van de concerti van Korngold en Goldmark werden goed onthaald in de muziekpers. Ze zetelt regelmatig in de jury van prestigieuze wedstrijden wereldwijd en werd in 2000 aangesteld als leraar viool aan het Central Conservatory of Music van Beijing. In 2009 hield ze haar trio, het China Trio, boven de doopvont.