Arie Van Lysebeth was Voorzitter van de Jury van de Koningin Elisabethwedstrijd van 1996 tot 2018. Hij begon op zijn vierde met viool. Aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel deed hij hogere studies in muziektheorie, fagot, (piano), kamermuziek en orkestleiding. Na een aanwervingswedstrijd verwierf hij de functie van fagotsolist bij het Symfonieorkest van de Belgische Radio en Televisie. Twee jaar later werd hij ex aequo winnaar in de Internationale Fagotwedstrijd in Praag. Tegelijkertijd gaat hij zich vervolmaken in orkestdirectie bij Bruno Maderna in Salzburg en bij Pierre Boulez in Zwitserland. Vanaf 1970 dirigeerde hij het Vlaams Kamerorkest in binnen- en buitenland. Als gastdirigent leidde hij de bekendste Belgische orkesten en diverse symfonieorkesten in de Verenigde Staten, Argentinië, Taiwan, Engeland, Italië en Duitsland. Hij concerteerde met befaamde solisten zoals Igor Oistrakh, José Van Dam, Murray Perahia, Augustin Dumay e.a. Van 1995 tot 2004 was hij dirigent van het Symfonieorkest van het Koninklijk Conservatorium Brussel, waar hij jarenlang eerst docent kamermuziek (1970-1994) en later directeur (1994-2003) was. Aansluitend werd hij artistiek directeur van de Muziekkapel Koningin Elisabeth (2004-2014).

De Peruviaanse tenor Luigi Alva maakte in 1951 met I Pagliacci zijn operadebuut in zijn geboortestad Lima. Later vertolkte hij er de rol van Alfredo in La Traviata. Hij verliet zijn land in 1953 om zich in Italië te vervolmaken, eerst bij Ghirardini en daarna bij Compagalliani. Toen hij werd uitgekozen voor de feestelijke opening van de Piccola Scala, begon hij zijn loopbaan en zijn intense samenwerking met La Scala.
Optreden deed hij ook in Wenen, Londen, Berlijn, de Verenigde Staten vanaf 1960, Zuid-Amerika en Australië. Hij heeft een zeer uitgebreid repertoire van Mozart en Rossini. Zo vertolkte hij zes verschillende platenversies van Il Barbiere di Siviglia en trad ook in twee films op die aan deze opera gewijd zijn.
Luigi Alva heeft de Association Prolirica opgericht in Peru. Hij kreeg de Viotto d'oro in Italië, alsook de hoogste Peruviaanse onderscheiding voor zijn bijdrage tot de uitstraling van cultuur. Vandaag is hij docent aan de Academie van La Scala.

Na literatuurstudies begon Jules Bastin les te volgen aan het Conservatorium van Brussel in de klas van Frederic Anspach. In 1958 behaalde hij eerste prijzen magna cum laude in zang en opera en hij werd in 1960 aangesteld bij de Munt. Hij kaapte tal van eerste prijzen weg, waaronder die van de 's-Hertogenboschwedstrijd in 1962 en die van München in 1963. Jules Bastin heeft opgetreden op 's werelds grootste podia (La Scala, Covent Garden, het Metropolitan, Theâtre du Châtelet) onder de meest vooraanstaande dirigenten (Karajan, Kleiber, Barenboim, Böhm, Boulez, enz.). Hij vertolkte het merendeel van de beroemde rollen voor bas, waaronder Baron Ochs (Der Rosenkavalier), Falstaff, de Vader (Louise) ...

De Weense bas-bariton Walter Berry volgde tegelijk studies burgerlijk ingenieur en zang aan de Weense Academie bij Hermann Gallos. In 1949 was hij laureaat van het Mozart Concours in Wenen, evenals van de wedstrijden van Verviers en Genève. In 1950 werd hij benoemd tot solist bij de Opera van Wenen. Bovendien werd hij uitgenodigd voor de heropening van deze opera in 1953, alsook voor die van de opera's van Berlijn, München en van het Nissai Theater in Tokio. Naast een carrière met 's werelds grootste orkesten en dirigenten, is Walter Berry ook vermaard voor zijn interpretatie van Lieder. Hij heeft deelgenomen aan de Wiener Festwoche, de festivals van Salzburg, München, Luzern, Montreux, Aix-en-Provence, Saratoga en Praag, en aan producties voor televisie. Zowel zijn opnames als onderscheidingen zijn talrijk. Hij ontving ondermeer de titel van Kammersänger in 1963. Walter Berry gaf les aan tal van academies en universiteiten, zetelde vaak in de jury van internationale wedstrijden en bekleedde de functie van hoogleraar Lieder en oratoria aan de Musikhochschule van Wenen.

Edith Bers staat niet alleen aan het hoofd van de afdeling zang aan de Juilliard School, maar is ook verbonden aan de faculteiten van de Manhattan School of Music, de Universiteit van New York en het Graduate Program in Vocal Arts van het Bard College Conservatory. Ze heeft zowel een opera- als concertcarrière achter de rug en heeft de Amerikaanse première van Schumanns Der Sängers Fluch op haar actief. Edith Bers jureerde en gaf master classes voor de Metropolitan Opera National Council Auditions, het Korean Broadcasting System, de Hong Kong/Juilliard Master Classes en Concert Artists Guild en gaf les op verschillende zomerfestivals zoals het Aspen Music Festival, het Ravinia Festival Steans Institute en het Bel Canto-instituut van Firenze. Haar studenten treden met grote operagezelschappen in de hele wereld op, waaronder de Metropolitan Opera, New York City Opera, Santa Fe Opera, Philadelphia Opera, Glyndebourne Opera en de opera’s van Hamburg, Bordeaux en Frankfurt.

De bekende zangpedagoge Mya Besselink is sinds 1962 verbonden als docent zang aan het Conservatorium Maastricht. Ze studeerde Solozang en Opera aan het Maastrichtsce conservatorium na een opleiding aan de Pedagogische Academie. In de jaren 60 volgde ze masterclasses in Rome, Parijs en Stuttgart.

Mya Besselink debuteerde als lyrische sopraan aan het Stadttheater in Aachen en perfectioneerde haar zangkunst bij Janine Micheau in Parijs en Luigi Ricci in Rome. Ze ontwikkelde een carrière als opera- en concertzangeres. Na ruim tien jaar internationale ervaring ging ze zich toeleggen op de zangpedagogiek en bouwde op dit gebied grote internationale faam op.

Ze was gastprofessor aan de Musikhochschule Karlsruhe en is verbonden aan de Internationale Academie für Musikalische Bildung (Karlsruhe). Mya Besselink gaf masterclasses over de hele wereld. Veel van haar studenten wonnen prijzen op belangrijke internationale concoursen en hebben een succesvolle carrière. Ze was vele malen jurylid bij wedstrijden en examens, waaronder het ARD in München, Meistersingerwettbewerb in Nürnberg, Koningin Elisabethwedstrijd, Luisa Todi in Setubal (Portugal). Jarenlang was ze bestuurslid van het IVC in ’s-Hertogenbosch. Mya Besselink is lid van verschillende Nederlandse adviesorganen op het gebied van Kunst en Cultuur.

De Belgische tenor Louis Devos trad sinds 1950 in alle belangrijke muziekcentra van Europa en Amerika op, onder leiding van dirigenten als Solti, Kubelik, Haitink, Celibidache e.a. Zijn repertoire was zeer gevarieerd en bestreek zowel de barok-, klassieke als hedendaagse muziek met werken van ondermeer Lutoslawsky, Stravinsky, Penderecki en Frank Martin. Naar aanleiding van de 100ste verjaardag van Schönberg in 1974 zong en speelde hij de hoofdrol van Aron in de verfilming van de opera Moses und Aron. Geregeld werd hij als jurylid op internationale wedstrijden uitgenodigd. Met zijn ensemble van oude instrumenten, Stichting Musica Polyphonica, heeft hij talrijke prijzen voor cd-opnames bij Erato behaald. Louis-Devos is ere-docent aan de conservatoria van Amsterdam, Brussel en Maastricht. Jarenlang heeft hij ook de Meisterkursus Barockgesang aan de Internationale Haendel Akademie van Karlsruhe gegeven.

Sopraan Sena Jurinac werd geboren in Travnik (Bosnië) en had een Oostenrijkse moeder en een Kroatische vader. Ze studeerde zang bij Marja Kostrencic aan het Conservatorium van Zagreb. Ze maakte haar debuut als Mimi (La Bohème) in het theater van die stad in 1942. Karl Böhm nodigde haar uit in de Weense Opera in 1944 en ze bleef daar actief tot 1982. Sena Jurinac trad op in 's werelds grootste operahuizen (Covent Garden, La Scala, Chicago, Buenos Aires, Melbourne) en heeft gezongen op prestigieuze festivals zoals Salzburg en Glyndebourne. Ze maakte vooral naam met de sopraanrollen in de werken van Mozart en Strauss. Haar vertolkingen in Der Rosenkavalier en Ariadne auf Naxos hebben hun stempel gedrukt op de operageschiedenis. Na 1982 bleef ze doceren, masterclasses geven en deelnemen als jurylid aan internationale wedstrijden.

Matti Lehtinen is opgeleid aan de Sibelius Academie in Helsinki en aan de Royal Academy of Music in Stockholm en genoot zowel als operazanger en als leraar bekendheid. Hij gaf zijn debuutrecital in 1948 en won in 1950 de eerste prijs van de Internationale Muziekwedstrijd in Genève. Hij was solist bij de Finse Nationale Opera van 1948 tot 1952 en opnieuw vanaf 1963, en ook bij de Keulse Opera van 1952 tot 1955. Hij maakte diverse concertreizen en deed veel radio-optredens in Europa en de Verenigde Staten, en was vaak te gast in operahuizen en festivals (waaronder die van Bergen en Savonlinna) in Europa. Matti Lehtinen was de eerste vertolker van tal van vocale avant-garde werken van hedendaagse Finse componisten. Hij was ook jurylid op diverse internationale wedstrijden, onder andere in München (Bayerischer Rundfunk), Boedapest (Erkelwedstrijd), Sofia (Competitie voor jonge operazangers) en Helsinki (Mirjam Helinconcours). Hij doceerde zang aan de Sibelius Academie in Helsinki.

Toen Evgeny Nesterenko in 1970 de Tchaikovskywedstrijd won, was dat het startsein van een bliksemsnelle carrière. Na het Bolchoitheater volgden alle grote zalen wereldwijd. Hij zong onder leiding van beroemde dirigenten als Abbado, Muti, Kleiber, Pretre, Sawallisch... Zowel in opera, oratoria als het Lied bracht zijn buitengewone basstem het publiek in vervoering. Bepaalde melodieën van Shostakovitsch en van Georgi Swiridow bracht hij zelfs in première. Hij oogstte bijzonder veel succes in de productie van Don Carlo opgevoerd naar aanleiding van de 200ste verjaardag van de Scala. Evgeny Nesterenko heeft cd- en videoopnames bij zowel het Russisch label Melodia als bij EMI, Philips, Deutsche Grammophon en andere. In zijn vaderland en elders werd hij gelauwerd met diverse onderscheidingen. Evgeny Nesterenko doceerde zang in Wenen. In België was hij te zien op een recital in Brussel (1989), in Attila (1993), in Don Carlo in de Vlaamse Opera (1995) en in de Bijloke in Gent (2000).

Na haar triomf in Lucia di Lammermoor in de Covent Garden in 1959 heeft Joan Sutherland haar plaats opgeëist als een van de grootste sopranen uit onze tijd. Ze haalde niet alleen de opera’s van Haendel van onder het stof, maar vertolkte ook vaak de opera’s van Mozart, Rossini, Bellini, Donizetti, Gounod, Thomas, Massenet en Verdi. Ze trad op in zowat alle befaamde operahuizen en haar discografie is ronduit indrukwekkend. Veel van haar opnames vielen bovendien in de prijzen. Universiteiten en bekende muziekscholen in Australië, Europa en de Verenigde Staten lauwerden Joan Sutherland met erediploma’s. Het Britse Koninkrijk erleende haar de titel Dame Commander of the Order of the British Empire en H.M. Koningin Elisabeth II verhief haar in de Order of Merit. Voor haar bewezen diensten aan de muziek verleende de Franse regering haar de titel van Commandeur des Arts et des Lettres. Nu ze niet meer zingt, wordt ze voor belangrijke zangwedstrijden vaak als jurylid uitgenodigd. Ze schreef ook de autobiografie ‘A prima donna’s Progress’, die in Groot-Brittannië, Australië en de Verenigde Staten gepubliceerd werd. Ze is gestorven in 2010.

De Bulgaarse Anna Tomowa-Sintow debuteerde na haar studies in Sofia aan de Opera van Leipzig. Daar, en later ook aan de Berlijnse Staatsoper, vertolkte ze alle grote dramatische rollen van Verdi, Puccini en het Italiaanse verisme, alsook van de Duitse werken van Mozart, Wagner en Strauss. Naderhand behaalde ze onder de leiding van dirigenten als von Karajan talrijke successen in prestigieuze operahuizen (Covent Garden, Gran Teatro del Liceu in Barcelona, Deutsche Oper in Berlijn, Megaron in Athene...) en festivals wereldwijd. Haar recitalrepertoire bevat vooral Lieder van Wagner en Strauss. In 2001 gaf Anna Tomowa-Sintow in heel Europa meerdere opvoeringen van Verdi’s Requiem en speciale concerten ter gelegenheid van het Verdi-jaar in Milaan. Ze vierde in 2001 ook haar 35-jarige carriere met de opvoering van Aida aan de Opera van Sofia. Haar opnames met de filharmonische orkesten van Berlijn en Wenen zijn uitgegroeid tot referenties voor het lyrische repertoire. Anna Tomowa-Sintow werd benoemd tot Kammersangerin van de staatsopera’s van Berlijn en Wenen. Ze heeft master classes gegeven en een reeks concerten op het Japanse Kirishimafestival.

De bariton-bas José Van Dam wordt vandaag beschouwd als één van de grootste vertolkers in de zangwereld. Hij debuteerde in Parijs en bevestigde zijn talent in vermaarde operahuizen en op befaamde festivals (Parijs, Covent Garden, La Scala, de Staatsoper in Wenen, de Deutsche Oper in Berlijn, Metropolitan Opera, Teatro Colón, de festivals van Salzburg, Aix-en-Provence, Orange e.a.). Hij zong rollen als Falstaff, Simon Boccanegra, Philippe II (Don Carlos), Don Giovanni, Boris Godounov, Amfortas (Parsifal), Der Fliegende Holländer, Wozzeck en werkte samen met grootheden als Herbert von Karajan, Claudio Abbado, Riccardo Muti, Georg Solti en Seiji Ozawa. Zijn vertolking van de hoofdrol in Saint-François d’Assise van Olivier Messiaen werd zowel in Parijs als in Salzburg met geestdrift onthaald. José Van Dam bouwde naast zijn operacarrière ook een uitgebreid repertoire in oratoria en Lieder op. Hij speelt een hoofdrol in de bekende film Le Maître de Musique. De stad Berlijn heeft hem de titel van Kammersänger verleend en in Frankrijk is hij uitgeroepen tot Chevalier de la Légion d’Honneur. In 1998 werd hij door Koning Albert II in de adelstand verheven.