Arie Van Lysebeth was Voorzitter van de Jury van de Koningin Elisabethwedstrijd van 1996 tot 2018. Hij begon op zijn vierde met viool. Aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel deed hij hogere studies in muziektheorie, fagot, (piano), kamermuziek en orkestleiding. Na een aanwervingswedstrijd verwierf hij de functie van fagotsolist bij het Symfonieorkest van de Belgische Radio en Televisie. Twee jaar later werd hij ex aequo winnaar in de Internationale Fagotwedstrijd in Praag. Tegelijkertijd gaat hij zich vervolmaken in orkestdirectie bij Bruno Maderna in Salzburg en bij Pierre Boulez in Zwitserland. Vanaf 1970 dirigeerde hij het Vlaams Kamerorkest in binnen- en buitenland. Als gastdirigent leidde hij de bekendste Belgische orkesten en diverse symfonieorkesten in de Verenigde Staten, Argentinië, Taiwan, Engeland, Italië en Duitsland. Hij concerteerde met befaamde solisten zoals Igor Oistrakh, José Van Dam, Murray Perahia, Augustin Dumay e.a. Van 1995 tot 2004 was hij dirigent van het Symfonieorkest van het Koninklijk Conservatorium Brussel, waar hij jarenlang eerst docent kamermuziek (1970-1994) en later directeur (1994-2003) was. Aansluitend werd hij artistiek directeur van de Muziekkapel Koningin Elisabeth (2004-2014).

Via de podia van ‘s werelds meest prestigieuze operahuizen - de Metropolitan Opera in New York, de Opera van Parijs, de Covent Garden in Londen, La Scala in Milaan, de Weense Staatsoper en het Teatro Colón in Bueno Aires - tot de concertzalen van Salzburg, Berlijn, Rome, Parijs en New York, is de naam van Martina Arroyo (New York) synoniem komen te staan voor musiceren van de hoogste plank. Ze staat bekend voor haar vertolkingen van Verdi, Puccini, Strauss en Mozart en voelt zich eveneens thuis in het hedendaagse repertoire. Ze heeft meer dan 50 opnames op haar actief, waaronder grote opera’s en orkestoptredens, gemaakt onder de leiding van internationaal gereputeerde dirigenten. Martina Arroyo is professor emeritus van de Universiteit van Indiana, bestuurder van de Carnegie Hall en de Metropolitan Opera Guild alsook Fellow of the American Academy of Arts and Sciences. Gedurende zes jaar was ze lid van de National Endowment for the Arts en ze ontving een van de allereerste American Council for the Arts awards. Ze heeft de Martina Arroyo Foundation, Inc. gesticht, die onder haar artistieke leiding twee programma’s voor jonge zangers ondersteunt; een ‘Role Development Class’ en een zes weken durende zomerresidentie ‘Prelude to Performance’. Martina Arroyo ontving de Kennedy Center Honor evenals eredoctoraten van verschillende universiteiten, waaronder de Juilliard School, het Hunter College, de New England School of Music en de Rutgers University

Renée Auphan, geboren in Marseille, begon haar loopbaan als assistent-regisseur bij de Opera. Daarna vervoegde ze de Monte-Carlo Opera en nam er vijf jaar lang de algemene leiding waar. Nog tijdens haar studies zang en muziek maakte ze haar operadebuut in de Opéra Comique en vervolgens op de podia van Monte Carlo en Marseille. Ze trad daarna op als soliste in de Parijse Opera, vooral in de periode dat Rolf Liebermann er de leiding had. In 1983 zette ze een punt achter haar carrière als zangeres en werd benoemd tot hoofd van het toenmalige Lausanne-festival, dat ze transformeerde in een opera- en balletseizoen. Zo creëerde ze de Opéra de Lausanne, die ze leidde van 1984 tot 1995. In 1993 ontving ze de Prix des Belles-Lettres van Franstalig Zwitserland, voor haar boek Mezza voce. Tussen 1995 en 2001 stond Renée Auphan aan het hoofd van het Grand Théâtre de Genève, en tot 2009 was ze directeur van de Opéra de Marseille. Sindsdien regisseerde ze er verschillende producties, waaronder Manon van Massenet, La Chartreuse de Parme van Sauguet, L’Héritière van Jean-Michel Damase en Sampiero Corso van Tomasi. Ze hernam er, na Lausanne en Tours, L’Aiglon van Honegger en ook Ibert, en dit jaar nog brengt ze er een heropvoering van La Traviata. Zij is Officier de la Légion d’Honneur en Officier de l’Ordre du Mérite.

Edith Bers staat niet alleen aan het hoofd van de afdeling zang aan de Juilliard School, maar is ook verbonden aan de faculteiten van de Manhattan School of Music, de Universiteit van New York en het Graduate Program in Vocal Arts van het Bard College Conservatory. Ze heeft zowel een opera- als concertcarrière achter de rug en heeft de Amerikaanse première van Schumanns Der Sängers Fluch op haar actief. Edith Bers jureerde en gaf master classes voor de Metropolitan Opera National Council Auditions, het Korean Broadcasting System, de Hong Kong/Juilliard Master Classes en Concert Artists Guild en gaf les op verschillende zomerfestivals zoals het Aspen Music Festival, het Ravinia Festival Steans Institute en het Bel Canto-instituut van Firenze. Haar studenten treden met grote operagezelschappen in de hele wereld op, waaronder de Metropolitan Opera, New York City Opera, Santa Fe Opera, Philadelphia Opera, Glyndebourne Opera en de opera’s van Hamburg, Bordeaux en Frankfurt.

Marc Clémeur voltooide zijn universitaire studies theaterwetenschap en musicologie in Keulen, en was daarna assistent-regisseur van Götz Friedrich in Amsterdam, Bayreuth en Düsseldorf. In 1977 werd hij producent klassieke muziek voor de Belgische radio en televisie. In 1984 werd hij benoemd tot directeur van het Vlaams Filharmonisch Orkest en in 1989 tot directeur van de Vlaamse Opera, die onder zijn leiding een internationale reputatie verwierf. In 2009 kwam hij aan het hoofd van de Opéra National du Rhin. Hij startte er een origineel project, met een bijzondere aandacht voor hedendaagse componisten. Hij wijdde een cyclus aan Janáèek, geregisseerd door Robert Carsen, en bracht zelden uitgevoerde werken van Franse componisten. Onder zijn leiding wist de Opéra Studio een aantal zangers op te leiden die nu belangrijke internationale carrières maken. Na een zeer lange loopbaan in de muziekwereld, wordt Marc Clémeur nu vaak gevraagd als artistiek adviseur door operahuizen en wedstrijdorganisaties, en uitgenodigd als jurylid van prestigieuze internationale muziekwedstrijden. Hij is bestuurder van Génération Opéra in Parijs, die o.a. het Concours Voix Nouvelles organiseert, en artistiek adviseur van de Wedstrijd Opera Pienza.

De Texaanse Lella Cuberli werd door belcantoliefhebbers ontdekt toen ze naar Italië trok om er aan internationale wedstrijden deel te nemen. Ze besloot er zich te vestigen om de taal en de cultuur te bestuderen en haar lyrisch repertoire uit te breiden. Ze debuteerde in 1978 aan La Scala in Die Entführung aus dem Serail en werd snel beroemd voor haar vertolkingen van Mozart en Haendel. Daarnaast bouwde Lella Cuberli stilaan een internationale concert- en recitalcarrière uit en was zo onder meer in New York (Carnegie Hall), Berlijn en Salzburg en later ook in de Metropolitan Opera, de Covent Garden en de Opéra Bastille te bewonderen, onder de leiding van beroemde dirigenten als von Karajan, Barenboim, Abbado, Muti en Levine. Ze vertolkte rollen in Tancredi, I Capuleti ed i Montecchi, La Donna del Lago, Semiramide, Così fan tutte, Le Nozze di Figaro, Lucia di Lammermoor, Otello, La Traviata, La Bohême, The Rake’s Progress, enz. Later ontwikkelde ze een passie voor het zangonderwijs. In Frankrijk heeft Lella Cuberli in 1986 de Grand Prix du Disque gewonnen voor de beste vrouwelijke uitvoering in Il Viaggio a Reims. Ze werd er ook gelauwerd met de Rossiniprijs en kreeg de titel van Chevalier dans l’Ordre des Arts et des Lettres.

Peter de Caluwe studeerde literatuur en theaterwetenschappen aan de universiteiten van Gent, Brussel en Antwerpen. Gerard Mortier nodigde hem in 1986 uit bij de Muntschouwburg, waar hij actief was als dramaturg met specifieke verantwoordelijkheid voor perscontacten, public relations en jongerenprojecten. In 1989 verzochten Pierre Audi en Truze Lodder hem deel uit te komen maken van het team in Amsterdam. In 1994 werd hij benoemd tot casting director, waarna hij zich ontwikkelde tot hoofd artistieke zaken. De Caluwe is sinds 2007 algemeen en artistiek directeur van de Koninklijke Muntschouwburg. Peter de Caluwe is in Brussel inmiddels aan zijn derde mandaat toe, dat afloopt in 2025. In oktober 2011 werd de Munt onder leiding van Peter de Caluwe uitgeroepen tot Operahuis van het Jaar door het toonaangevende Duitse vaktijdschrift Opernwelt. In november 2011 verkozen Radio Klara en Muziekcentrum Vlaanderen hem tot Muziekpersoonlijkheid van het Jaar. Hij heeft de eerste master honoris causa van de Instituts supérieurs d’Arts Saint-Luc in Brussel ontvangen en was van 2011 tot 2013 President van Opera Europa. In 2013 werd Peter de Caluwe uitgeroepen tot Manager van het jaar door de Vlaamse Vereniging voor Bestuur en Beleid.

De Mechelse Greta De Reyghere begon muziek te volgen bij haar moeder, zelf ook zangeres, terwijl ze nog Germaanse talen studeerde. Na enkele jaren talen gedoceerd te hebben, wijdde ze zich vervolgens helemaal aan de zang. Ze ging les volgen aan de Conservatoria van Bergen en Brussel en vervolmaakte zich daarna bij Alfred Deller en Erik Werba. Ze heeft in de meeste Europese landen en Canada opgetreden, op vele internationale festivals, met de bekendste barokensembles zoals La Petite Bande, La Chapelle Royale, het Amsterdams Barokorkest, Ricercar Consort, onder de leiding van onder meer Gustav Leonhardt, Sigiswald Kuijken, Philippe Herreweghe en Ton Koopman. Naast haar samenwerkingen met Pierre Bartholomée, Pierre Cao, Robert King en Laszlo Heltay heeft Greta De Reyghere ook in recital opgetreden met Guy Penson, Jean-Claude Van den Eynden en Luc Devos. Haar discografie telt een vijftigtal opnames, gaande van barokmuziek tot 20ste-eeuwse muziek. Momenteel geeft ze les aan het Koninklijk Conservatorium van Luik.

Helmut Deutsch is één van de meest gevraagde en vermaarde liedbegeleiders ter wereld. Hij werd geboren in Wenen en studeerde er aan het Konservatorium, de Music Academy en de Universität für Musik und darstellende Kunst. In 1965 ontving hij de Wiener Kompositionspreis en op 24-jarige leeftijd werd hij benoemd tot hoogleraar. Hoewel hij zich onderscheidde in kamermuziek, met befaamde instrumentalisten, concentreerde hij zich toch vooral op liedbegeleiding. In zijn beginjaren begeleidde hij de sopraan Irmgard Seefried, daarna was hij twaalf jaar lang vooral de vaste begeleider van Hermann Prey. Nadien speelde hij in de grote concertzalen en werkte samen met gerenommeerde zangers, zoals Jonas Kaufmann, Diana Damrau, Piotr Beczala, Camilla Nylund, Michael Volle en Mauro Peter. Helmut Deutsch nam meer dan honderd cd’s op. In de afgelopen jaren lag vooral de ontwikkeling van jonge talenten hem nauw aan het hart : na zijn periode als docent in Wenen bleef hij lesgeven, voornamelijk aan de Hochschule für Musik und Theater in München, waar hij gedurende 28 jaar hoogleraar liedinterpretatie was. Daarnaast is hij gastdocent aan verschillende andere scholen en geeft hij vele masterclasses in Europa en het Verre Oosten.

Serge Dorny studeerde muziek aan het Conservatorium van Gent en kunstgeschiedenis, archeologie, musicologie en communicatiewetenschappen aan de Rijksuniversiteit Gent. In 1983 begon hij bij het Koninklijk Munttheater als muzikaal dramaturg onder Gerard Mortier, waarna hij vanaf 1989 de functie van artistiek directeur van het Festival van Vlaanderen vervulde. Vervolgens werd hij benoemd tot algemeen en artistiek directeur van het London Philharmonic Orchestra. Van 2003 tot 2021 was hij algemeen directeur van de Opéra National de Lyon; sindsdien bekleedt hij diezelfde functie bij de Bayerische Staatsoper. Hij zetelt in de raad van bestuur van de Bayerische Rundfunk en van de Koningin Elisabethwedstrijd, en is jurylid van verschillende internationale wedstrijden. Serge Dorny ontving een eredoctoraat van de Université de Montréal. Hij is benoemd tot officier in de Belgische Kroonorde en in Frankrijk tot Chevalier de l’Ordre de la Légion d’Honneur en Commandeur de l’Ordre des Arts et des Lettres. Zijn publicaties omvatten L’avenir d’un passé (met Johann Thieleman) en Penser l’opéra à présent.

De Berlijnse Brigitte Fassbaender werd op 21-jarige leeftijd aan de Staatsoper van München aangenomen, waar ze grote rollen vertolkte als Dorabella, Sesto, Carmen, Eboli, Amneris, Charlotte, Brangäne, Orlofsky, Mrs Quickly, Herodiade, Klytemnästra en Clairon. Ze is op de meest prestigieuze podia in San Francisco, Chicago, Milaan (La Scala), New York (Metropolitan Opera), Londen (Covent Garden), Wenen, Bayreuth, Berlijn, Hamburg, Salzburg, enz. te gast geweest. Haar discografie telt ondertussen meer dan 200 opnames. In 1995 begon Brigitte Fassbaender aan een tweede carrière naast het podium. Zo heeft ze ondertussen meer dan 45 producties geleid, stond ze gedurende twee jaar als interim-directeur aan het hoofd van het Staatstheater van Braunschweig en is sinds 1999 intendant van het Landestheater van Innsbruck. Sinds 2009 neemt ze de artistieke directie van het Richard Straussfestival in Garmisch-Partenkirchen waar.

Na haar studies in Bulgarije debuteerde Raina Kabaivanska in 1959 in Italië met Il Tabarro. Twee jaar later luidde haar eerste optreden in La Scala het begin in van een roemrijke carrière met concerten wereldwijd in onder meer de Metropolitan Opera, Covent Garden, Salzburg, Rome en Tokio. Haar repertoire omvat meer dan honderd werken waaronder de opera’s van Verdi, Gluck, Donizetti, Puccini (met bijna 400 vertolkingen van Madama Butterfly en Tosca), Wagner, Britten en Shostakovitch. Ze zong onder de muzikale leiding van H. von Karajan, C. Abbado en L. Bernstein en werkte samen met artiesten als M. Del Monaco, F. Corelli, L. Pavarotti en P. Domingo. Met volle overgave wijdt ze zich sinds jaar en dag aan het zangonderwijs, zowel aan het Istituto Vecchi Tonelli van Modena, haar woonplaats, en aan de Accademia Chigiana van Siena, als tijdens master classes in Italië, Sofia en ver daarbuiten. Naast de eervolle onderscheidingen die ze in Bulgarije mocht ontvangen, is haar succesvolle carrière met verscheidene prijzen beloond, waaronder de ‘Una vita per la musica’, ‘Viotti’, ‘Abbiati’ en ‘Lorenzo il Magnifico’. Raina Kabaivanska werd voor haar uitzonderlijke bijdrage op het vlak van de kunst benoemd tot Cavaliere al merito van de Italiaanse Republiek.

Na zijn vioolstudies aan het Utrechtse Conservatorium volgde Peter Kooij zang bij Max van Egmond aan het Conservatorium van Amsterdam, waar hij afstudeerde als zangsolist. In grote concertzalen wereldwijd (Concertgebouw Amsterdam, Carnegie Hall, Royal Albert Hall, Palais Garnier, Musikverein, Teatro Colón, de Philharmonies van Berlijn en Keulen,…) trad hij op onder leiding van gereputeerde dirigenten als Philippe Herreweghe, Ton Koopman, Frans Bruggen, Gustav Leonhardt, René Jacobs, Sigiswald Kuijken, Roger Norrington en Iván Fischer. Hij heeft aan meer dan 150 cd-opnames meegewerkt en werd door het label BIS uitgenodigd om alle cantates, passies en andere zangwerken van Bach op te nemen met het Bach Collegium Japan onder leiding van Masaaki Suzuki. Naast zijn carriere als solist en pedagoog in Amsterdam (Conservatorium, 1991-2000), Hannover (Conservatorium, 1995-1998), Den Haag (Koninklijk Conservatorium, sinds 2005) en Tokio (University of fine Arts and Music, sinds 2000) is Peter Kooij artistiek adviseur van het Ensemble Vocal Européen. Hij geeft master classes in Duitsland, Frankrijk, Portugal, Finland en Japan.

Tijdens zijn lange carrière, die meer dan vijf decennia overspant, heeft Tom Krause met de grootste zangers en dirigenten van zijn generatie opgetreden, in de meest vooraanstaande operahuizen en internationale concertzalen. Dankzij zijn uitgebreide ervaring op alle klassieke vlakken (opera, oratorio, Lied) en zijn interesse in het doorgeven van de kunst van het zingen, wordt hij vaak wereldwijd uitgenodigd om master classes te geven en te zetelen in de jury’s van de meest prestigieuze internationale muziekwedstrijden. Sinds 2002 staat hij aan het hoofd van de zangafdeling van de Escuela Superior de Música Reina Sofía in Madrid. Onder de talrijke eerbetonen waarmee zijn muzikale bijdrages bekroond werden, tellen we de Orde van de Finse Leeuw, de hoogste onderscheiding voor culturele persoonlijkheden in Finland. Hij mocht tevens de titel doctor honoris causa van de Universiteit van Helsinki in ontvangst nemen en heeft in Hamburg de titel van Kammersänger gekregen. Tom Krause heeft meegewerkt aan verschillende films, televisieprogramma’s en documentaires. Men kan hem aan het werk horen op meer dan honderd opnames, waarvan er meerdere bekroond werden.

Ann Murray, geboren in Dublin, ontwikkelde een nauwe band met de Engelse Nationale Opera, waarvoor ze de titelrollen zong van Xerxes, Ariodante (Händel) en Maria Stuarda (Donizetti), en met het Royal Opera House, Covent Garden, waar ze Cherubino, Dorabella, Donna Elvira, Rosina en Octavian vertolkte, evenals rollen in nieuwe producties waaronder L’Enfant et les sortilèges, Ariadne auf Naxos, Idomeneo, Mitridate, Re di Ponto, Così fan tutte, Mosè in Egitto, Alcina en Giulio Cesare. Haar engagement in opera en recital bracht haar naar alle uithoeken van de wereld: Frankfurt, Hamburg, Dresden, Keulen, Berlijn, München, Parijs, Brussel, Amsterdam, Milaan, Wenen (Konzerthaus en Musikverein), Salzburg, Madrid, Dublin, Chicago, Los Angeles en New York (Metropolitan Opera). Haar discografie weerspiegelt niet alleen haar uitgebreide repertoire in concert en recital, maar ook veel van haar belangrijkste operarollen. Ann Murray ontving ook vele onderscheidingen: in 1997 werd ze door de Nationale Universiteit van Ierland benoemd tot Honorary Doctor of Music; in 1998 kreeg ze van de Bayerische Staatsoper de titel van Kammersängerin, en in 1999 die van Honorary Fellow van de Royal Academy of Music (Londen). Tijdens de Golden Jubilee Queen’s Birthday Honours werd ze benoemd tot Dame Commander of the Most Excellent Order of the British Empire.

Hermann Christian Polster (Leipzig), wiens basstem vooral in oratoria wordt gewaardeerd, startte zijn muzikale loopbaan in het Kreuzchor van Dresden. Hij vervolmaakte zich bij zijn vader, Fritz Polster, en volgde musicologie aan de Universiteit van Leipzig. Zijn internationale carrière gaf hij gestalte met concerten en oratoria o.m. met begeleiding van het Thomanerchor van Leipzig, het Kreuzchor van Dresden, de Bachsolisten en het Gewandhausorchester van Leipzig. Hij heeft wereldwijd opgetreden onder leiding van gevestigde dirigenten en maakte opnames voor radio, televisie en verschillende platenfirma’s. Hermann Christian Polster heeft aan de Felix Mendelssohn Bartholdy Hochschule in Leipzig gedoceerd. Hij leidt talrijke internationale master classes en wordt vaak als jurylid in zangwedstrijden gevraagd.

Marc Soustrot (Lyon) studeerde piano en trombone aan het Conservatorium van Parijs en won de wedstrijden voor dirigenten in Londen en Besançon. Als chef-dirigent en artistiek directeur van het Orchestre national des Pays de la Loire (1976-1994), het Beethoven Orchester Bonn (1995-2003) en het Brabants Orkest (1996-2006) wist hij een gevarieerd repertoire op te bouwen en vond hij een goed evenwicht tussen eerder traditionele klassieke muziek en meer hedendaagse werken. Zijn operarepertoire bestaat uit Don Giovanni, Carmen, Werther, de werken van Verdi en Puccini, de Ring van Wagner, Wozzeck van Berg en Karl V van Krenek. Marc Soustrot wordt als gastdirigent jaarlijks ook uitgenodigd om de orkesten van Oslo, Kopenhagen, Göteborg en Rotterdam te leiden en nieuwe producties te brengen in de opera’s van Sevilla, Madrid, Genève en Brussel. Met artiesten als Mirella Freni, José Van Dam, Shlomo Mintz en Mstislav Rostropovich bracht hij talrijke cd’s uit, waarvan enkele met internationale prijzen bekroond werden. In 2008 werd hem in Frankrijk de titel van Chevalier de la Légion d’Honneur toegekend.

Na haar triomf in Lucia di Lammermoor in de Covent Garden in 1959 heeft Joan Sutherland haar plaats opgeëist als een van de grootste sopranen uit onze tijd. Ze haalde niet alleen de opera’s van Haendel van onder het stof, maar vertolkte ook vaak de opera’s van Mozart, Rossini, Bellini, Donizetti, Gounod, Thomas, Massenet en Verdi. Ze trad op in zowat alle befaamde operahuizen en haar discografie is ronduit indrukwekkend. Veel van haar opnames vielen bovendien in de prijzen. Universiteiten en bekende muziekscholen in Australië, Europa en de Verenigde Staten lauwerden Joan Sutherland met erediploma’s. Het Britse Koninkrijk erleende haar de titel Dame Commander of the Order of the British Empire en H.M. Koningin Elisabeth II verhief haar in de Order of Merit. Voor haar bewezen diensten aan de muziek verleende de Franse regering haar de titel van Commandeur des Arts et des Lettres. Nu ze niet meer zingt, wordt ze voor belangrijke zangwedstrijden vaak als jurylid uitgenodigd. Ze schreef ook de autobiografie ‘A prima donna’s Progress’, die in Groot-Brittannië, Australië en de Verenigde Staten gepubliceerd werd. Ze is gestorven in 2010.

De Bulgaarse Anna Tomowa-Sintow debuteerde na haar studies in Sofia aan de Opera van Leipzig. Daar, en later ook aan de Berlijnse Staatsoper, vertolkte ze alle grote dramatische rollen van Verdi, Puccini en het Italiaanse verisme, alsook van de Duitse werken van Mozart, Wagner en Strauss. Naderhand behaalde ze onder de leiding van dirigenten als von Karajan talrijke successen in prestigieuze operahuizen (Covent Garden, Gran Teatro del Liceu in Barcelona, Deutsche Oper in Berlijn, Megaron in Athene...) en festivals wereldwijd. Haar recitalrepertoire bevat vooral Lieder van Wagner en Strauss. In 2001 gaf Anna Tomowa-Sintow in heel Europa meerdere opvoeringen van Verdi’s Requiem en speciale concerten ter gelegenheid van het Verdi-jaar in Milaan. Ze vierde in 2001 ook haar 35-jarige carriere met de opvoering van Aida aan de Opera van Sofia. Haar opnames met de filharmonische orkesten van Berlijn en Wenen zijn uitgegroeid tot referenties voor het lyrische repertoire. Anna Tomowa-Sintow werd benoemd tot Kammersangerin van de staatsopera’s van Berlijn en Wenen. Ze heeft master classes gegeven en een reeks concerten op het Japanse Kirishimafestival.

De bariton-bas José Van Dam wordt vandaag beschouwd als één van de grootste vertolkers in de zangwereld. Hij debuteerde in Parijs en bevestigde zijn talent in vermaarde operahuizen en op befaamde festivals (Parijs, Covent Garden, La Scala, de Staatsoper in Wenen, de Deutsche Oper in Berlijn, Metropolitan Opera, Teatro Colón, de festivals van Salzburg, Aix-en-Provence, Orange e.a.). Hij zong rollen als Falstaff, Simon Boccanegra, Philippe II (Don Carlos), Don Giovanni, Boris Godounov, Amfortas (Parsifal), Der Fliegende Holländer, Wozzeck en werkte samen met grootheden als Herbert von Karajan, Claudio Abbado, Riccardo Muti, Georg Solti en Seiji Ozawa. Zijn vertolking van de hoofdrol in Saint-François d’Assise van Olivier Messiaen werd zowel in Parijs als in Salzburg met geestdrift onthaald. José Van Dam bouwde naast zijn operacarrière ook een uitgebreid repertoire in oratoria en Lieder op. Hij speelt een hoofdrol in de bekende film Le Maître de Musique. De stad Berlijn heeft hem de titel van Kammersänger verleend en in Frankrijk is hij uitgeroepen tot Chevalier de la Légion d’Honneur. In 1998 werd hij door Koning Albert II in de adelstand verheven.