Arie Van Lysebeth was Voorzitter van de Jury van de Koningin Elisabethwedstrijd van 1996 tot 2018. Hij begon op zijn vierde met viool. Aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel deed hij hogere studies in muziektheorie, fagot, (piano), kamermuziek en orkestleiding. Na een aanwervingswedstrijd verwierf hij de functie van fagotsolist bij het Symfonieorkest van de Belgische Radio en Televisie. Twee jaar later werd hij ex aequo winnaar in de Internationale Fagotwedstrijd in Praag. Tegelijkertijd gaat hij zich vervolmaken in orkestdirectie bij Bruno Maderna in Salzburg en bij Pierre Boulez in Zwitserland. Vanaf 1970 dirigeerde hij het Vlaams Kamerorkest in binnen- en buitenland. Als gastdirigent leidde hij de bekendste Belgische orkesten en diverse symfonieorkesten in de Verenigde Staten, Argentinië, Taiwan, Engeland, Italië en Duitsland. Hij concerteerde met befaamde solisten zoals Igor Oistrakh, José Van Dam, Murray Perahia, Augustin Dumay e.a. Van 1995 tot 2004 was hij dirigent van het Symfonieorkest van het Koninklijk Conservatorium Brussel, waar hij jarenlang eerst docent kamermuziek (1970-1994) en later directeur (1994-2003) was. Aansluitend werd hij artistiek directeur van de Muziekkapel Koningin Elisabeth (2004-2014).

Renée Auphan, geboren in Marseille, begon haar loopbaan als assistent-regisseur bij de Opera. Daarna vervoegde ze de Monte-Carlo Opera en nam er vijf jaar lang de algemene leiding waar. Nog tijdens haar studies zang en muziek maakte ze haar operadebuut in de Opéra Comique en vervolgens op de podia van Monte Carlo en Marseille. Ze trad daarna op als soliste in de Parijse Opera, vooral in de periode dat Rolf Liebermann er de leiding had. In 1983 zette ze een punt achter haar carrière als zangeres en werd benoemd tot hoofd van het toenmalige Lausanne-festival, dat ze transformeerde in een opera- en balletseizoen. Zo creëerde ze de Opéra de Lausanne, die ze leidde van 1984 tot 1995. In 1993 ontving ze de Prix des Belles-Lettres van Franstalig Zwitserland, voor haar boek Mezza voce. Tussen 1995 en 2001 stond Renée Auphan aan het hoofd van het Grand Théâtre de Genève, en tot 2009 was ze directeur van de Opéra de Marseille. Sindsdien regisseerde ze er verschillende producties, waaronder Manon van Massenet, La Chartreuse de Parme van Sauguet, L’Héritière van Jean-Michel Damase en Sampiero Corso van Tomasi. Ze hernam er, na Lausanne en Tours, L’Aiglon van Honegger en ook Ibert, en dit jaar nog brengt ze er een heropvoering van La Traviata. Zij is Officier de la Légion d’Honneur en Officier de l’Ordre du Mérite.

Haar vijftig jaar lange internationale carrière bracht Teresa Berganza naar de podia van de meest prestigieuze zalen wereldwijd : La Scala, Covent Garden, Metropolitan Opera, Teatro Colón en de Opera’s van onder meer Parijs, Rome, Wenen, Hamburg, Stockholm, Chicago, Dallas en San Francisco. Ze heeft er gezongen onder de leiding van de gerenommeerde dirigenten van de 20ste eeuw, zoals C.M. Giulini, H. von Karajan, G. Solti, Z. Mehta, C. Abbado, D. Barenboim en R. Muti. Haar podiumprésence en de kracht van haar vertolkingen konden steeds op veel bijval rekenen en waren enorm in vraag bij regisseurs als F. Zeffirelli, J.P. Ponnelle, G. Strehler, P. Faggioni. Ze vertolkte onder andere de rollen van Cherubino, Zerlina, Dorabella, Rosina, Angelina, Isabella, La Périchole, Charlotte en Carmen. Haar repertoire reikt van de Italiaanse barokmeesters tot de 20ste-eeuwse componisten, met een voorliefde voor de Spaanse muziek. Naast haar carrière als soliste geeft Teresa Berganza talrijke master classes in de grootste Spaanse en internationale muziekcentra, meer bepaald in Madrid, Santander, Parijs, Sint-Petersburg, Rome, enz. Onder de ongeveer honderd onderscheidingen die ze in ontvangst mocht nemen, hecht ze in het bijzonder belang aan de medaille die ze van de Real Academia de Bellas Artes de San Fernando gekregen heeft als eerste dame met een academische rang.

Na zijn studies aan de Muziekuniversiteit van Boekarest debuteerde Marius Brenciu in 1997 als Don Ottavio (Don Giovanni). Hij won tal van prijzen, waaronder in 2000 de 2de prijs op de Koningin Elisabethwedstrijd en in 2001 de onderscheiding Singer of the World op de Cardiff Singer of the World Competition. Hij werkte onder leiding van dirigenten als C. Abbado, L. Maazel, Z. Mehta, V. Gergiev, K. Petrenko, M. Jansons en S. Ozawa, met toonaangevende orkesten als de Berliner Philharmoniker, het Gewandhaus Orchester, het NDR Sinfonieorchester, de BBC Philharmonic, en het Orchestre Philharmonique de Radio France. Marius Brenciu heeft opgetreden in La Bohème in Hamburg, San Francisco, Tel Aviv en Brussel ; La Rondine in de Metropolitan Opera, evenals in Parijs en Toulouse ; Simon Boccanegra in Hamburg ; La Traviata in Berlijn, Rome, Brussel, San Diego en Montpellier ; Jevgeni Onegin in Wenen, Tokio, Genève, Zürich en München ; L’Elisir d’amore in Berlijn en Tel Aviv. Hij heeft opnames gemaakt voor EMI, de BBC, de SWR, de NHK en Radio France. Hij werkte samen met regisseurs als F. Zeffirelli, P. Stein, N. Joel, K. en U. Hermann en A. Homoki. Hij maakte opnames voor EMI, BBC, SWR, NHK en Radio France. Hij woonde enkele jaren in Brussel en werd Belgisch staatsburger.

De Amerikaanse sopraan Grace Bumbry (St.-Louis, Missouri) studeerde achtereenvolgens aan de Boston University, de Northwestern University en daarna aan de Music Academy of the West bij Lotte Lehman, die haar de liefde voor het Duitse Lied bijbracht. Haar debuut in Aida bij de Opera van Parijs opende de weg naar vermaarde operahuizen en festivals (Bayreuth, Covent Garden, La Scala, Wiener Staatsoper, Metropolitan Opera, Teatro Colón, Salzburg, Verona, Orange…) waar ze zong onder leiding van beroemde dirigenten zoals H. von Karajan, C. Abbado, G. Solti, S. Ozawa, W. Sawallisch, G. Prêtre, G. Patané, L. Bernstein en J. Levine. Onder de rollen die ze vertolkt heeft, tellen we Amneris, Aida, Carmen, Dalila, Eboli, Tosca, Gioconda, Venus, Turandot en Salomé. Bij de opening van de Opéra Bastille in Parijs was zij één van de uitverkorenen voor een rol in Les Troyens.

Marc Clémeur voltooide zijn universitaire studies theaterwetenschap en musicologie in Keulen, en was daarna assistent-regisseur van Götz Friedrich in Amsterdam, Bayreuth en Düsseldorf. In 1977 werd hij producent klassieke muziek voor de Belgische radio en televisie. In 1984 werd hij benoemd tot directeur van het Vlaams Filharmonisch Orkest en in 1989 tot directeur van de Vlaamse Opera, die onder zijn leiding een internationale reputatie verwierf. In 2009 kwam hij aan het hoofd van de Opéra National du Rhin. Hij startte er een origineel project, met een bijzondere aandacht voor hedendaagse componisten. Hij wijdde een cyclus aan Janáèek, geregisseerd door Robert Carsen, en bracht zelden uitgevoerde werken van Franse componisten. Onder zijn leiding wist de Opéra Studio een aantal zangers op te leiden die nu belangrijke internationale carrières maken. Na een zeer lange loopbaan in de muziekwereld, wordt Marc Clémeur nu vaak gevraagd als artistiek adviseur door operahuizen en wedstrijdorganisaties, en uitgenodigd als jurylid van prestigieuze internationale muziekwedstrijden. Hij is bestuurder van Génération Opéra in Parijs, die o.a. het Concours Voix Nouvelles organiseert, en artistiek adviseur van de Wedstrijd Opera Pienza.

Peter de Caluwe studeerde literatuur en theaterwetenschappen aan de universiteiten van Gent, Brussel en Antwerpen. Gerard Mortier nodigde hem in 1986 uit bij de Muntschouwburg, waar hij actief was als dramaturg met specifieke verantwoordelijkheid voor perscontacten, public relations en jongerenprojecten. In 1989 verzochten Pierre Audi en Truze Lodder hem deel uit te komen maken van het team in Amsterdam. In 1994 werd hij benoemd tot casting director, waarna hij zich ontwikkelde tot hoofd artistieke zaken. De Caluwe is sinds 2007 algemeen en artistiek directeur van de Koninklijke Muntschouwburg. Peter de Caluwe is in Brussel inmiddels aan zijn derde mandaat toe, dat afloopt in 2025. In oktober 2011 werd de Munt onder leiding van Peter de Caluwe uitgeroepen tot Operahuis van het Jaar door het toonaangevende Duitse vaktijdschrift Opernwelt. In november 2011 verkozen Radio Klara en Muziekcentrum Vlaanderen hem tot Muziekpersoonlijkheid van het Jaar. Hij heeft de eerste master honoris causa van de Instituts supérieurs d’Arts Saint-Luc in Brussel ontvangen en was van 2011 tot 2013 President van Opera Europa. In 2013 werd Peter de Caluwe uitgeroepen tot Manager van het jaar door de Vlaamse Vereniging voor Bestuur en Beleid.

Helmut Deutsch is één van de meest gevraagde en vermaarde liedbegeleiders ter wereld. Hij werd geboren in Wenen en studeerde er aan het Konservatorium, de Music Academy en de Universität für Musik und darstellende Kunst. In 1965 ontving hij de Wiener Kompositionspreis en op 24-jarige leeftijd werd hij benoemd tot hoogleraar. Hoewel hij zich onderscheidde in kamermuziek, met befaamde instrumentalisten, concentreerde hij zich toch vooral op liedbegeleiding. In zijn beginjaren begeleidde hij de sopraan Irmgard Seefried, daarna was hij twaalf jaar lang vooral de vaste begeleider van Hermann Prey. Nadien speelde hij in de grote concertzalen en werkte samen met gerenommeerde zangers, zoals Jonas Kaufmann, Diana Damrau, Piotr Beczala, Camilla Nylund, Michael Volle en Mauro Peter. Helmut Deutsch nam meer dan honderd cd’s op. In de afgelopen jaren lag vooral de ontwikkeling van jonge talenten hem nauw aan het hart : na zijn periode als docent in Wenen bleef hij lesgeven, voornamelijk aan de Hochschule für Musik und Theater in München, waar hij gedurende 28 jaar hoogleraar liedinterpretatie was. Daarnaast is hij gastdocent aan verschillende andere scholen en geeft hij vele masterclasses in Europa en het Verre Oosten.

Serge Dorny studeerde muziek aan het Conservatorium van Gent en kunstgeschiedenis, archeologie, musicologie en communicatiewetenschappen aan de Rijksuniversiteit Gent. In 1983 begon hij bij het Koninklijk Munttheater als muzikaal dramaturg onder Gerard Mortier, waarna hij vanaf 1989 de functie van artistiek directeur van het Festival van Vlaanderen vervulde. Vervolgens werd hij benoemd tot algemeen en artistiek directeur van het London Philharmonic Orchestra. Van 2003 tot 2021 was hij algemeen directeur van de Opéra National de Lyon; sindsdien bekleedt hij diezelfde functie bij de Bayerische Staatsoper. Hij zetelt in de raad van bestuur van de Bayerische Rundfunk en van de Koningin Elisabethwedstrijd, en is jurylid van verschillende internationale wedstrijden. Serge Dorny ontving een eredoctoraat van de Université de Montréal. Hij is benoemd tot officier in de Belgische Kroonorde en in Frankrijk tot Chevalier de l’Ordre de la Légion d’Honneur en Commandeur de l’Ordre des Arts et des Lettres. Zijn publicaties omvatten L’avenir d’un passé (met Johann Thieleman) en Penser l’opéra à présent.

Na haar studies in Bulgarije debuteerde Raina Kabaivanska in 1959 in Italië met Il Tabarro. Twee jaar later luidde haar eerste optreden in La Scala het begin in van een roemrijke carrière met concerten wereldwijd in onder meer de Metropolitan Opera, Covent Garden, Salzburg, Rome en Tokio. Haar repertoire omvat meer dan honderd werken waaronder de opera’s van Verdi, Gluck, Donizetti, Puccini (met bijna 400 vertolkingen van Madama Butterfly en Tosca), Wagner, Britten en Shostakovitch. Ze zong onder de muzikale leiding van H. von Karajan, C. Abbado en L. Bernstein en werkte samen met artiesten als M. Del Monaco, F. Corelli, L. Pavarotti en P. Domingo. Met volle overgave wijdt ze zich sinds jaar en dag aan het zangonderwijs, zowel aan het Istituto Vecchi Tonelli van Modena, haar woonplaats, en aan de Accademia Chigiana van Siena, als tijdens master classes in Italië, Sofia en ver daarbuiten. Naast de eervolle onderscheidingen die ze in Bulgarije mocht ontvangen, is haar succesvolle carrière met verscheidene prijzen beloond, waaronder de ‘Una vita per la musica’, ‘Viotti’, ‘Abbiati’ en ‘Lorenzo il Magnifico’. Raina Kabaivanska werd voor haar uitzonderlijke bijdrage op het vlak van de kunst benoemd tot Cavaliere al merito van de Italiaanse Republiek.

Sophie Karthäuser volgde haar opleiding bij Noëlle Barker aan de Guildhall School in Londen met een beurs van de British Council en van VOCATIO. Ze trad op met prestigieuze ensembles als de Wiener Philharmoniker, de Staatskapelle Dresden, de Accademia Nazionale di Santa Cecilia, de Akademie für Alte Musik Berlin, Les Arts Florissants, het Freiburger Barockorchester, het Gewandhausorchester in Leipzig, het Mahler Chamber Orchestra, Les Talens Lyriques, het Orchestre Philharmonique Royal de Liège en het Belgian National Orchestra. Sophie Karthäuser vertolkte vele Mozartrollen in o.m. het Théâtre des Champs-Élysées in Parijs, het Konzerthaus Berlin, de Opéra de Lyon, het Festival d’Aix-en-Provence, het Theater an der Wien en de Opéra National du Rhin. Haar door de muziekpers vaak bekroonde discografie omvat Mozartaria’s met het Symfonieorkest van de Munt o.l.v. Kazushi Ono, La Finta Giardiniera (met René Jacobs) en liederen van Poulenc, Wolf en Debussy. Ze is gastdocente bij de Udo Reinemann International Masterclasses, en was jurylid van het Concours International Nadia et Lili Boulanger in Parijs.

Na zijn vioolstudies aan het Utrechtse Conservatorium volgde Peter Kooij zang bij Max van Egmond aan het Conservatorium van Amsterdam, waar hij afstudeerde als zangsolist. In grote concertzalen wereldwijd (Concertgebouw Amsterdam, Carnegie Hall, Royal Albert Hall, Palais Garnier, Musikverein, Teatro Colón, de Philharmonies van Berlijn en Keulen,…) trad hij op onder leiding van gereputeerde dirigenten als Philippe Herreweghe, Ton Koopman, Frans Bruggen, Gustav Leonhardt, René Jacobs, Sigiswald Kuijken, Roger Norrington en Iván Fischer. Hij heeft aan meer dan 150 cd-opnames meegewerkt en werd door het label BIS uitgenodigd om alle cantates, passies en andere zangwerken van Bach op te nemen met het Bach Collegium Japan onder leiding van Masaaki Suzuki. Naast zijn carriere als solist en pedagoog in Amsterdam (Conservatorium, 1991-2000), Hannover (Conservatorium, 1995-1998), Den Haag (Koninklijk Conservatorium, sinds 2005) en Tokio (University of fine Arts and Music, sinds 2000) is Peter Kooij artistiek adviseur van het Ensemble Vocal Européen. Hij geeft master classes in Duitsland, Frankrijk, Portugal, Finland en Japan.

Tijdens zijn lange carrière, die meer dan vijf decennia overspant, heeft Tom Krause met de grootste zangers en dirigenten van zijn generatie opgetreden, in de meest vooraanstaande operahuizen en internationale concertzalen. Dankzij zijn uitgebreide ervaring op alle klassieke vlakken (opera, oratorio, Lied) en zijn interesse in het doorgeven van de kunst van het zingen, wordt hij vaak wereldwijd uitgenodigd om master classes te geven en te zetelen in de jury’s van de meest prestigieuze internationale muziekwedstrijden. Sinds 2002 staat hij aan het hoofd van de zangafdeling van de Escuela Superior de Música Reina Sofía in Madrid. Onder de talrijke eerbetonen waarmee zijn muzikale bijdrages bekroond werden, tellen we de Orde van de Finse Leeuw, de hoogste onderscheiding voor culturele persoonlijkheden in Finland. Hij mocht tevens de titel doctor honoris causa van de Universiteit van Helsinki in ontvangst nemen en heeft in Hamburg de titel van Kammersänger gekregen. Tom Krause heeft meegewerkt aan verschillende films, televisieprogramma’s en documentaires. Men kan hem aan het werk horen op meer dan honderd opnames, waarvan er meerdere bekroond werden.

Na zijn opleiding in de communicatiewetenschappen begon Gerard Mortier (Gent) zijn carrière als directieassistent bij het Festival van Vlaanderen. Tussen 1973 en 1980 nam hij de artistieke leiding op zich van achtereenvolgens de Opera’s van Düsseldorf, Frankfurt, Hamburg en Parijs, met Christoph von Dohnányi en Rolf Liebermann als mentors. In de tien daaropvolgende jaren bouwde hij als algemeen directeur de Muntschouwburg om tot een bevoorrecht Europees atelier, door middel van vernieuwende interpretaties van repertoirewerken, de introductie van nieuwe producties en de aanwerving van jonge medewerkers. In 1991 werd hij artistiek leider van de Salzburger Festspiele, waar hij met loftuitingen overladen werd voor zijn radicale en soms provocerende transformatie van het voordien eerder traditionele festival. Vanaf 2002 wijdde hij zich aan het Ruhrfestival in Nordrhein-Westfalen en aan de oprichting van een Forum voor Dans, Muziek en Beeldcultuur in zijn geboortestad. Van 2004 tot 2009 leidde hij de Parijse Opera en van 2010 tot 2013 was hij artistiek directeur van het Teatro Real in Madrid. Gerard Mortier was doctor honoris causa van de Universiteiten van Antwerpen en Salzburg, drager van het Belgische en het Duitse ereteken en Commandeur des Arts et des Lettres in Frankrijk.

De Bulgaarse Anna Tomowa-Sintow debuteerde na haar studies in Sofia aan de Opera van Leipzig. Daar, en later ook aan de Berlijnse Staatsoper, vertolkte ze alle grote dramatische rollen van Verdi, Puccini en het Italiaanse verisme, alsook van de Duitse werken van Mozart, Wagner en Strauss. Naderhand behaalde ze onder de leiding van dirigenten als von Karajan talrijke successen in prestigieuze operahuizen (Covent Garden, Gran Teatro del Liceu in Barcelona, Deutsche Oper in Berlijn, Megaron in Athene...) en festivals wereldwijd. Haar recitalrepertoire bevat vooral Lieder van Wagner en Strauss. In 2001 gaf Anna Tomowa-Sintow in heel Europa meerdere opvoeringen van Verdi’s Requiem en speciale concerten ter gelegenheid van het Verdi-jaar in Milaan. Ze vierde in 2001 ook haar 35-jarige carriere met de opvoering van Aida aan de Opera van Sofia. Haar opnames met de filharmonische orkesten van Berlijn en Wenen zijn uitgegroeid tot referenties voor het lyrische repertoire. Anna Tomowa-Sintow werd benoemd tot Kammersangerin van de staatsopera’s van Berlijn en Wenen. Ze heeft master classes gegeven en een reeks concerten op het Japanse Kirishimafestival.

De bariton-bas José Van Dam wordt vandaag beschouwd als één van de grootste vertolkers in de zangwereld. Hij debuteerde in Parijs en bevestigde zijn talent in vermaarde operahuizen en op befaamde festivals (Parijs, Covent Garden, La Scala, de Staatsoper in Wenen, de Deutsche Oper in Berlijn, Metropolitan Opera, Teatro Colón, de festivals van Salzburg, Aix-en-Provence, Orange e.a.). Hij zong rollen als Falstaff, Simon Boccanegra, Philippe II (Don Carlos), Don Giovanni, Boris Godounov, Amfortas (Parsifal), Der Fliegende Holländer, Wozzeck en werkte samen met grootheden als Herbert von Karajan, Claudio Abbado, Riccardo Muti, Georg Solti en Seiji Ozawa. Zijn vertolking van de hoofdrol in Saint-François d’Assise van Olivier Messiaen werd zowel in Parijs als in Salzburg met geestdrift onthaald. José Van Dam bouwde naast zijn operacarrière ook een uitgebreid repertoire in oratoria en Lieder op. Hij speelt een hoofdrol in de bekende film Le Maître de Musique. De stad Berlijn heeft hem de titel van Kammersänger verleend en in Frankrijk is hij uitgeroepen tot Chevalier de la Légion d’Honneur. In 1998 werd hij door Koning Albert II in de adelstand verheven.

Jard van Nes studeerde piano aan het Utrechts Conservatorium en zang aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag bij Herman Woltman. Ze behaalde in 1978 verschillende prijzen op het Internationale Vocalisten Concours in Den Bosch en in 1981 op het Internationale Opera- en Bel Canto Concours van de toenmalige BRT. Vervolgens studeerde ze bij Christa Ludwig en Noémie Perugia. In 1984 werd de Nederlandse Muziekprijs aan Jard van Nes toegekend. Ze concerteerde regelmatig met de grote orkesten van de wereld, met dirigenten als Daniel Barenboim, Pierre Boulez, Riccardo Chailly, Charles Dutoit, Carlo Maria Giulini, Bernard Haitink, Nikolaus Harnoncourt, Kurt Masur, Hans Vonk, Edo de Waart, Reinbert de Leeuw, Kurt Sanderling en Georg Solti. Ze heeft over de hele wereld liederenrecitals gegeven en was als operazangeres actief bij de Nederlandse Operastichting, het Holland Festival, in Salzburg, Parijs en Londen. Van Jard van Nes is inmiddels een zeer groot aantal plaat- en cd-opnamen met zeer uiteenlopend repertoire verschenen. In 2000 nam ze afscheid van het podium om zich geheel te kunnen wijden aan het begeleiden van jong zangtalent. In 2002 is haar de Ridderorde van de Nederlandse Leeuw toegekend.