Arie Van Lysebeth was Voorzitter van de Jury van de Koningin Elisabethwedstrijd van 1996 tot 2018. Hij begon op zijn vierde met viool. Aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel deed hij hogere studies in muziektheorie, fagot, (piano), kamermuziek en orkestleiding. Na een aanwervingswedstrijd verwierf hij de functie van fagotsolist bij het Symfonieorkest van de Belgische Radio en Televisie. Twee jaar later werd hij ex aequo winnaar in de Internationale Fagotwedstrijd in Praag. Tegelijkertijd gaat hij zich vervolmaken in orkestdirectie bij Bruno Maderna in Salzburg en bij Pierre Boulez in Zwitserland. Vanaf 1970 dirigeerde hij het Vlaams Kamerorkest in binnen- en buitenland. Als gastdirigent leidde hij de bekendste Belgische orkesten en diverse symfonieorkesten in de Verenigde Staten, Argentinië, Taiwan, Engeland, Italië en Duitsland. Hij concerteerde met befaamde solisten zoals Igor Oistrakh, José Van Dam, Murray Perahia, Augustin Dumay e.a. Van 1995 tot 2004 was hij dirigent van het Symfonieorkest van het Koninklijk Conservatorium Brussel, waar hij jarenlang eerst docent kamermuziek (1970-1994) en later directeur (1994-2003) was. Aansluitend werd hij artistiek directeur van de Muziekkapel Koningin Elisabeth (2004-2014).

De Amerikaanse sopraan June Anderson studeerde cum laude af aan het Yale College met een diploma in de Franse letterkunde. In 1978 lanceerde ze haar carrière in de New York City Opera als de Koningin van de Nacht en vervolgens in Rome met Rossini’s Semiramide. Ze maakte al snel haar debuut bij de Opera van Parijs (Robert le Diable), Covent Garden (Semiramide), La Scala (La Sonnambula) en de Metropolitan Opera (Rigoletto). Haar vertolkingen van Lucia di Lammermoor, La Traviata en Norma werden in het bijzonder geprezen in alle grote operahuizen van Europa en Noord- en Zuid-Amerika. Ze heeft samengewerkt met vele van ‘s werelds grootste dirigenten als Leonard Bernstein, Lorin Maazel, Riccardo Muti, Seiji Ozawa, James Levine, Zubin Mehta, Daniele Gatti en Kazushi Ono. De laatste jaren heeft June Anderson haar repertoire uitgebreid met een aantal 20ste-eeuwse en hedendaagse werken, waaronder opera’s van Richard Strauss, Francis Poulenc, Hans Werner Henze en John Adams. Haar discografie omvat een breed scala aan muziek, gaande van Albinoni en Pergolesi tot Beethoven, Wagner en Orff, evenals opera’s van Verdi en Rossini en minder bekende Franse opera’s. Ze kreeg een Grammy Award voor haar opname van Candide, gedirigeerd door de componist van het werk, Leonard Bernstein. In Frankrijk is ze tot Commandeur des Arts et des Lettres benoemd.

Renée Auphan, geboren in Marseille, begon haar loopbaan als assistent-regisseur bij de Opera. Daarna vervoegde ze de Monte-Carlo Opera en nam er vijf jaar lang de algemene leiding waar. Nog tijdens haar studies zang en muziek maakte ze haar operadebuut in de Opéra Comique en vervolgens op de podia van Monte Carlo en Marseille. Ze trad daarna op als soliste in de Parijse Opera, vooral in de periode dat Rolf Liebermann er de leiding had. In 1983 zette ze een punt achter haar carrière als zangeres en werd benoemd tot hoofd van het toenmalige Lausanne-festival, dat ze transformeerde in een opera- en balletseizoen. Zo creëerde ze de Opéra de Lausanne, die ze leidde van 1984 tot 1995. In 1993 ontving ze de Prix des Belles-Lettres van Franstalig Zwitserland, voor haar boek Mezza voce. Tussen 1995 en 2001 stond Renée Auphan aan het hoofd van het Grand Théâtre de Genève, en tot 2009 was ze directeur van de Opéra de Marseille. Sindsdien regisseerde ze er verschillende producties, waaronder Manon van Massenet, La Chartreuse de Parme van Sauguet, L’Héritière van Jean-Michel Damase en Sampiero Corso van Tomasi. Ze hernam er, na Lausanne en Tours, L’Aiglon van Honegger en ook Ibert, en dit jaar nog brengt ze er een heropvoering van La Traviata. Zij is Officier de la Légion d’Honneur en Officier de l’Ordre du Mérite.

In een carrière die ondertussen al 25 jaar overspant, heeft Maria Bayo zich met succes gevestigd op het internationale toneel, waar ze kon samenwerken met sommige van de meest bekende dirigenten en regisseurs ter wereld. Hoewel haar stem zich het meest leent tot vertolkingen van het werk van Mozart, Rossini of de Franse school, omvat haar repertoire bijna 80 rollen, gaande van de opera’s van de 17de en 18de eeuw (Cavalli, Graun, Nebra, Haendel, Gluck) tot de werken van de 20ste eeuw (Debussy, de Falla, Stravinsky, Poulenc). Haar uitgebreide discografie getuigt daarnaast van haar interesse en inspanningen om onuitgegeven pagina’s van vergeten opera’s of zarzuela’s te doen herleven. Met Lied- en oratoriaprogramma’s heeft ze opgetreden in het Lincoln Center (New York), het Concertgebouw (Amsterdam), de Wigmore Hall (Londen), de Musikverein (Wenen), alsmede in andere beroemde concertzalen in Parijs, Rome, Brussel, Madrid, Barcelona, Berlijn, München, Dresden, Salzburg, Warschau, Moskou, Tokio, enz. Ze heeft vele prijzen ontvangen, waaronder de Premio Nacional de Música in 2009 voor haar rol in de verdediging en bevordering van de Spaanse muziek. Voor haar inspanningen voor de herontdekking van de Europese wortels van de muziek van de 18de eeuw mocht Maria Bayo onlangs de Traetta Prijs in ontvangst nemen.

Haar vijftig jaar lange internationale carrière bracht Teresa Berganza naar de podia van de meest prestigieuze zalen wereldwijd : La Scala, Covent Garden, Metropolitan Opera, Teatro Colón en de Opera’s van onder meer Parijs, Rome, Wenen, Hamburg, Stockholm, Chicago, Dallas en San Francisco. Ze heeft er gezongen onder de leiding van de gerenommeerde dirigenten van de 20ste eeuw, zoals C.M. Giulini, H. von Karajan, G. Solti, Z. Mehta, C. Abbado, D. Barenboim en R. Muti. Haar podiumprésence en de kracht van haar vertolkingen konden steeds op veel bijval rekenen en waren enorm in vraag bij regisseurs als F. Zeffirelli, J.P. Ponnelle, G. Strehler, P. Faggioni. Ze vertolkte onder andere de rollen van Cherubino, Zerlina, Dorabella, Rosina, Angelina, Isabella, La Périchole, Charlotte en Carmen. Haar repertoire reikt van de Italiaanse barokmeesters tot de 20ste-eeuwse componisten, met een voorliefde voor de Spaanse muziek. Naast haar carrière als soliste geeft Teresa Berganza talrijke master classes in de grootste Spaanse en internationale muziekcentra, meer bepaald in Madrid, Santander, Parijs, Sint-Petersburg, Rome, enz. Onder de ongeveer honderd onderscheidingen die ze in ontvangst mocht nemen, hecht ze in het bijzonder belang aan de medaille die ze van de Real Academia de Bellas Artes de San Fernando gekregen heeft als eerste dame met een academische rang.

Na zijn studies aan de Muziekuniversiteit van Boekarest debuteerde Marius Brenciu in 1997 als Don Ottavio (Don Giovanni). Hij won tal van prijzen, waaronder in 2000 de 2de prijs op de Koningin Elisabethwedstrijd en in 2001 de onderscheiding Singer of the World op de Cardiff Singer of the World Competition. Hij werkte onder leiding van dirigenten als C. Abbado, L. Maazel, Z. Mehta, V. Gergiev, K. Petrenko, M. Jansons en S. Ozawa, met toonaangevende orkesten als de Berliner Philharmoniker, het Gewandhaus Orchester, het NDR Sinfonieorchester, de BBC Philharmonic, en het Orchestre Philharmonique de Radio France. Marius Brenciu heeft opgetreden in La Bohème in Hamburg, San Francisco, Tel Aviv en Brussel ; La Rondine in de Metropolitan Opera, evenals in Parijs en Toulouse ; Simon Boccanegra in Hamburg ; La Traviata in Berlijn, Rome, Brussel, San Diego en Montpellier ; Jevgeni Onegin in Wenen, Tokio, Genève, Zürich en München ; L’Elisir d’amore in Berlijn en Tel Aviv. Hij heeft opnames gemaakt voor EMI, de BBC, de SWR, de NHK en Radio France. Hij werkte samen met regisseurs als F. Zeffirelli, P. Stein, N. Joel, K. en U. Hermann en A. Homoki. Hij maakte opnames voor EMI, BBC, SWR, NHK en Radio France. Hij woonde enkele jaren in Brussel en werd Belgisch staatsburger.

Iain Burnside verweeft op een doortastende manier zijn rollen van pianist, gelauwerd presentator en veelzijdig programmator. Hij heeft de recitals begeleid van ’s werelds grootste stemmen. Zijn opnames bestrijken een eclectisch repertoire, variërend van Beethoven tot Copland, met een speciale plaats voorbehouden voor de hoofd- en zijwegen van de Engelse songs, getuige zijn alom geprezen cd’s met werk van Britten, Finzi, Ireland, Butterworth, Gurney, Parry en Vaughan Williams. In 2014 heeft hij voor Delphian de volledige melodieën van Rachmaninov opgenomen met zeven vooraanstaande Russische artiesten. In samenwerking met de Londense Guildhall School of Music and Drama heeft hij een aantal hoogstindividuele theaterstukken geschreven. Zijn stuk A Soldier and a Maker werd opgevoerd in het Barbican Centre en op het Cheltenham Festival en werd uitgezonden door de BBC als onderdeel van hun programmatie ter herdenking van de Eerste Wereldoorlog. Als docent en spreker werkt Iain Burnside voor de Royal Opera House en de National Opera Studio. Hij is International Visiting Artist aan de Koninklijke Ierse Academie voor Muziek in Dublin.

Peter de Caluwe studeerde literatuur en theaterwetenschappen aan de universiteiten van Gent, Brussel en Antwerpen. Gerard Mortier nodigde hem in 1986 uit bij de Muntschouwburg, waar hij actief was als dramaturg met specifieke verantwoordelijkheid voor perscontacten, public relations en jongerenprojecten. In 1989 verzochten Pierre Audi en Truze Lodder hem deel uit te komen maken van het team in Amsterdam. In 1994 werd hij benoemd tot casting director, waarna hij zich ontwikkelde tot hoofd artistieke zaken. De Caluwe is sinds 2007 algemeen en artistiek directeur van de Koninklijke Muntschouwburg. Peter de Caluwe is in Brussel inmiddels aan zijn derde mandaat toe, dat afloopt in 2025. In oktober 2011 werd de Munt onder leiding van Peter de Caluwe uitgeroepen tot Operahuis van het Jaar door het toonaangevende Duitse vaktijdschrift Opernwelt. In november 2011 verkozen Radio Klara en Muziekcentrum Vlaanderen hem tot Muziekpersoonlijkheid van het Jaar. Hij heeft de eerste master honoris causa van de Instituts supérieurs d’Arts Saint-Luc in Brussel ontvangen en was van 2011 tot 2013 President van Opera Europa. In 2013 werd Peter de Caluwe uitgeroepen tot Manager van het jaar door de Vlaamse Vereniging voor Bestuur en Beleid.

Marc Clémeur voltooide zijn universitaire studies theaterwetenschap en musicologie in Keulen, en was daarna assistent-regisseur van Götz Friedrich in Amsterdam, Bayreuth en Düsseldorf. In 1977 werd hij producent klassieke muziek voor de Belgische radio en televisie. In 1984 werd hij benoemd tot directeur van het Vlaams Filharmonisch Orkest en in 1989 tot directeur van de Vlaamse Opera, die onder zijn leiding een internationale reputatie verwierf. In 2009 kwam hij aan het hoofd van de Opéra National du Rhin. Hij startte er een origineel project, met een bijzondere aandacht voor hedendaagse componisten. Hij wijdde een cyclus aan Janáèek, geregisseerd door Robert Carsen, en bracht zelden uitgevoerde werken van Franse componisten. Onder zijn leiding wist de Opéra Studio een aantal zangers op te leiden die nu belangrijke internationale carrières maken. Na een zeer lange loopbaan in de muziekwereld, wordt Marc Clémeur nu vaak gevraagd als artistiek adviseur door operahuizen en wedstrijdorganisaties, en uitgenodigd als jurylid van prestigieuze internationale muziekwedstrijden. Hij is bestuurder van Génération Opéra in Parijs, die o.a. het Concours Voix Nouvelles organiseert, en artistiek adviseur van de Wedstrijd Opera Pienza.

Helmut Deutsch is één van de meest gevraagde en vermaarde liedbegeleiders ter wereld. Hij werd geboren in Wenen en studeerde er aan het Konservatorium, de Music Academy en de Universität für Musik und darstellende Kunst. In 1965 ontving hij de Wiener Kompositionspreis en op 24-jarige leeftijd werd hij benoemd tot hoogleraar. Hoewel hij zich onderscheidde in kamermuziek, met befaamde instrumentalisten, concentreerde hij zich toch vooral op liedbegeleiding. In zijn beginjaren begeleidde hij de sopraan Irmgard Seefried, daarna was hij twaalf jaar lang vooral de vaste begeleider van Hermann Prey. Nadien speelde hij in de grote concertzalen en werkte samen met gerenommeerde zangers, zoals Jonas Kaufmann, Diana Damrau, Piotr Beczala, Camilla Nylund, Michael Volle en Mauro Peter. Helmut Deutsch nam meer dan honderd cd’s op. In de afgelopen jaren lag vooral de ontwikkeling van jonge talenten hem nauw aan het hart : na zijn periode als docent in Wenen bleef hij lesgeven, voornamelijk aan de Hochschule für Musik und Theater in München, waar hij gedurende 28 jaar hoogleraar liedinterpretatie was. Daarnaast is hij gastdocent aan verschillende andere scholen en geeft hij vele masterclasses in Europa en het Verre Oosten.

Serge Dorny studeerde muziek aan het Conservatorium van Gent en kunstgeschiedenis, archeologie, musicologie en communicatiewetenschappen aan de Rijksuniversiteit Gent. In 1983 begon hij bij het Koninklijk Munttheater als muzikaal dramaturg onder Gerard Mortier, waarna hij vanaf 1989 de functie van artistiek directeur van het Festival van Vlaanderen vervulde. Vervolgens werd hij benoemd tot algemeen en artistiek directeur van het London Philharmonic Orchestra. Van 2003 tot 2021 was hij algemeen directeur van de Opéra National de Lyon; sindsdien bekleedt hij diezelfde functie bij de Bayerische Staatsoper. Hij zetelt in de raad van bestuur van de Bayerische Rundfunk en van de Koningin Elisabethwedstrijd, en is jurylid van verschillende internationale wedstrijden. Serge Dorny ontving een eredoctoraat van de Université de Montréal. Hij is benoemd tot officier in de Belgische Kroonorde en in Frankrijk tot Chevalier de l’Ordre de la Légion d’Honneur en Commandeur de l’Ordre des Arts et des Lettres. Zijn publicaties omvatten L’avenir d’un passé (met Johann Thieleman) en Penser l’opéra à présent.

Sophie Karthäuser volgde haar opleiding bij Noëlle Barker aan de Guildhall School in Londen met een beurs van de British Council en van VOCATIO. Ze trad op met prestigieuze ensembles als de Wiener Philharmoniker, de Staatskapelle Dresden, de Accademia Nazionale di Santa Cecilia, de Akademie für Alte Musik Berlin, Les Arts Florissants, het Freiburger Barockorchester, het Gewandhausorchester in Leipzig, het Mahler Chamber Orchestra, Les Talens Lyriques, het Orchestre Philharmonique Royal de Liège en het Belgian National Orchestra. Sophie Karthäuser vertolkte vele Mozartrollen in o.m. het Théâtre des Champs-Élysées in Parijs, het Konzerthaus Berlin, de Opéra de Lyon, het Festival d’Aix-en-Provence, het Theater an der Wien en de Opéra National du Rhin. Haar door de muziekpers vaak bekroonde discografie omvat Mozartaria’s met het Symfonieorkest van de Munt o.l.v. Kazushi Ono, La Finta Giardiniera (met René Jacobs) en liederen van Poulenc, Wolf en Debussy. Ze is gastdocente bij de Udo Reinemann International Masterclasses, en was jurylid van het Concours International Nadia et Lili Boulanger in Parijs.

Christoph Prégardien geldt als een van de beste operatenoren van vandaag. Hij treedt regelmatig op met vooraanstaande orkesten als de Berliner en Wiener Philharmoniker, het Koninklijk Concertgebouworkest Amsterdam, het Philharmonia Orchestra en het Orchestre philharmonique de Radio France. Zijn uitgebreide en vaak geprezen discografie omvat samenwerkingen met tal van gerenommeerde artiesten zoals Andreas Staier, Michael Gees, Julia Kleiter, Julius Drake, Christoph Schnackertz en met zijn zoon Julian Prégardien. Zijn ervaring in de rol van Evangelist en zijn nauwe band met dirigenten als Kent Nagano, Riccardo Chailly, Philippe Herreweghe, Nikolaus Harnoncourt, Fabio Luisi en John Eliot Gardiner vormen de perfecte basis voor het dirigeren van Bachrepertoire, een passie waaraan hij zich sinds 2012 overgeeft, samen met o.m. Le Concert Lorrain, het Nederlands Kamerkoor, het Balthasar Neumann Choir, het Dresdner Kammerchor, het Collegium Vocale Gent en het RIAS Kammerchor. Christoph Prégardien wijdt ook een groot deel van zijn tijd aan lesgeven: hij is sinds 2004 professor aan de Hochschule für Musik in Keulen en geeft over de hele wereld masterclasses.

De bariton-bas José Van Dam wordt vandaag beschouwd als één van de grootste vertolkers in de zangwereld. Hij debuteerde in Parijs en bevestigde zijn talent in vermaarde operahuizen en op befaamde festivals (Parijs, Covent Garden, La Scala, de Staatsoper in Wenen, de Deutsche Oper in Berlijn, Metropolitan Opera, Teatro Colón, de festivals van Salzburg, Aix-en-Provence, Orange e.a.). Hij zong rollen als Falstaff, Simon Boccanegra, Philippe II (Don Carlos), Don Giovanni, Boris Godounov, Amfortas (Parsifal), Der Fliegende Holländer, Wozzeck en werkte samen met grootheden als Herbert von Karajan, Claudio Abbado, Riccardo Muti, Georg Solti en Seiji Ozawa. Zijn vertolking van de hoofdrol in Saint-François d’Assise van Olivier Messiaen werd zowel in Parijs als in Salzburg met geestdrift onthaald. José Van Dam bouwde naast zijn operacarrière ook een uitgebreid repertoire in oratoria en Lieder op. Hij speelt een hoofdrol in de bekende film Le Maître de Musique. De stad Berlijn heeft hem de titel van Kammersänger verleend en in Frankrijk is hij uitgeroepen tot Chevalier de la Légion d’Honneur. In 1998 werd hij door Koning Albert II in de adelstand verheven.