Jury
Na het vertrek van Arie Van Lysebeth en de aanstelling van Gilles Ledure aan het hoofd van de jury van de Koningin Elisabethwedstrijd, werd Bernard Foccroulle aangeduid als Voorzitter van de jury voor de zangsessie in 2023. De namen van de juryleden van de Zangwedstrijd zullen in de lente van 2023 bekend gemaakt worden. De samenstelling van de jury kan van ronde tot ronde verschillen, maar de juryleden zetelen telkens in de hele ronde waarvoor ze gevraagd zijn.
Aan het einde van elke ronde overhandigt elk jurylid zijn of haar punten voor alle kandidaten aan de gerechtsdeurwaarder. De juryleden stemmen niet voor hun eigen leerlingen en er vindt geen beraadslaging plaats. De juryvoorzitter, bijgestaan door een secretaris, leidt het verloop van de wedstrijd. Zij nemen niet aan de stemmingen deel.
Aan het einde van elke ronde overhandigt elk jurylid zijn of haar punten voor alle kandidaten aan de gerechtsdeurwaarder. De juryleden stemmen niet voor hun eigen leerlingen en er vindt geen beraadslaging plaats. De juryvoorzitter, bijgestaan door een secretaris, leidt het verloop van de wedstrijd. Zij nemen niet aan de stemmingen deel.
Voorzitter van de jury
Bernard Foccroulle
Bernard Foccroulle bouwde midden de jaren 1970 een internationale carrière als orgelspeler uit, met een breed repertoire waarbij hij zowel oog had voor de muziek van de Renaissance als de hedendaagse muziek. Hij maakte snel naam met tientallen wereldpremières van werken van ondermeer Philippe Boesmans, Brian Ferneyhough, Betsy Jolas, Xavier Darasse, Jonathan Harvey en Pascal Dusapin.
In de jaren 1980 stond hij mee aan de wieg van het Ricercar Consort, dat zich hoofdzakelijk toelegde op Duitse barokmuziek. Zo'n vijftigtal CD-opnames maakte hij sindsdien, ondermeer bij Ricercar, voor wie hij het volledige werk voor orgel van J.S. Bach, Dietrich Buxtehude en Matthias Weckmann opnam met zorgvuldig gekozen historische instrumenten. Onder de talrijke prijzen die hij kreeg, tellen we in 2007 een Diapason d’Or de l’année en de Grand Prix van de Académie Charles Cros voor zijn integrale van het werk van Buxtehude. Zijn laatste opname, uitgebracht bij Ricercar, bevat het volledige oeuvre van Francisco Correa de Arauxo, een Sevilliaanse componist uit de eerste helft van de 17e eeuw.
Terwijl hij zich bleef toewijden aan de orgelmuziek, was hij van 1992 tot 2007 directeur van De Munt en van 2007 tot 2018 artistiek directeur van het Festival van Aix-en-Provence. In 2017 kreeg hij de Leadership Prize van de Opera Awards in Londen.
Van 1978 tot 1990 was hij docent muziekanalyse aan het Conservatorium van Luik. Van 2010 tot 2019 doceerde hij orgel aan het Conservatoire de Bruxelles. Hij kreeg eredoctoraten van de Universiteit van Montreal en de Université d’Aix-Marseille.
De voorbije jaren waagde hij zich aan multidisciplinaire projecten waarin orgel gecombineerd wordt met dans (choreografieën van Jan Fabre en Salva Sanchis) of video (Lynette Wallworth).
Bernard Foccroulle componeerde werken voor sopraan en orkest (Am Rande der Nacht naar Rilke), voor bariton en kamermuziekensemble (Due naar De Luca), voor bariton, sopraan en zes instrumenten (E vidi quattro stelle naar Dante’s Purgatorio), en Quatre mélodies d’après Verlaine voor sopraan en piano. Zauberland, een melodieëncyclus voor sopraan en piano naar de gedichten van Martin Crimp kende in 2019 zijn première in het Théâtre des Bouffes du Nord in Parijs, in een enscenering van Katie Mitchell.
Hij componeerde daarnaast een cyclus van werken voor historische orgels (opname bij AEON, beloond met een Diapason d’Or in 2016) alsook Elegy for Trisha voor cello en orgel (opgenomen bij Fuga Libera). Zijn compositie Le Journal d’Hélène Berr gaat in première in Frankrijk in mei 2023 en zijn opera Cassandra wordt gecreëerd door de Munt in september 2023.
Hij is ook actief als auteur, van zijn hand verschenen: La naissance de l’individu dans l’art (Grasset, 2003) samen met Robert Legros en Tzvetan Todorov, en twee boeken met interviews : Entre passion et résistance (Labor, 2005) en Faire vivre l’opéra, un art qui donne sens au monde (Actes Sud, 2018).
In de jaren 1980 stond hij mee aan de wieg van het Ricercar Consort, dat zich hoofdzakelijk toelegde op Duitse barokmuziek. Zo'n vijftigtal CD-opnames maakte hij sindsdien, ondermeer bij Ricercar, voor wie hij het volledige werk voor orgel van J.S. Bach, Dietrich Buxtehude en Matthias Weckmann opnam met zorgvuldig gekozen historische instrumenten. Onder de talrijke prijzen die hij kreeg, tellen we in 2007 een Diapason d’Or de l’année en de Grand Prix van de Académie Charles Cros voor zijn integrale van het werk van Buxtehude. Zijn laatste opname, uitgebracht bij Ricercar, bevat het volledige oeuvre van Francisco Correa de Arauxo, een Sevilliaanse componist uit de eerste helft van de 17e eeuw.
Terwijl hij zich bleef toewijden aan de orgelmuziek, was hij van 1992 tot 2007 directeur van De Munt en van 2007 tot 2018 artistiek directeur van het Festival van Aix-en-Provence. In 2017 kreeg hij de Leadership Prize van de Opera Awards in Londen.
Van 1978 tot 1990 was hij docent muziekanalyse aan het Conservatorium van Luik. Van 2010 tot 2019 doceerde hij orgel aan het Conservatoire de Bruxelles. Hij kreeg eredoctoraten van de Universiteit van Montreal en de Université d’Aix-Marseille.
De voorbije jaren waagde hij zich aan multidisciplinaire projecten waarin orgel gecombineerd wordt met dans (choreografieën van Jan Fabre en Salva Sanchis) of video (Lynette Wallworth).
Bernard Foccroulle componeerde werken voor sopraan en orkest (Am Rande der Nacht naar Rilke), voor bariton en kamermuziekensemble (Due naar De Luca), voor bariton, sopraan en zes instrumenten (E vidi quattro stelle naar Dante’s Purgatorio), en Quatre mélodies d’après Verlaine voor sopraan en piano. Zauberland, een melodieëncyclus voor sopraan en piano naar de gedichten van Martin Crimp kende in 2019 zijn première in het Théâtre des Bouffes du Nord in Parijs, in een enscenering van Katie Mitchell.
Hij componeerde daarnaast een cyclus van werken voor historische orgels (opname bij AEON, beloond met een Diapason d’Or in 2016) alsook Elegy for Trisha voor cello en orgel (opgenomen bij Fuga Libera). Zijn compositie Le Journal d’Hélène Berr gaat in première in Frankrijk in mei 2023 en zijn opera Cassandra wordt gecreëerd door de Munt in september 2023.
Hij is ook actief als auteur, van zijn hand verschenen: La naissance de l’individu dans l’art (Grasset, 2003) samen met Robert Legros en Tzvetan Todorov, en twee boeken met interviews : Entre passion et résistance (Labor, 2005) en Faire vivre l’opéra, un art qui donne sens au monde (Actes Sud, 2018).
- Biografie
